IN MÍJN TUIN ... : ZOMER

vrijdag 29 juni 2012

ZOMER

Heggenmussen

Zomer in mijn tuin

De volgende BuurContact verschijnt op 14 september - dat is een hele zomer ver weg, met in de tuin veel te beleven, te genieten en te doen. Over genieten gesproken: we willen toch eigenlijk wel graag weten wat voor weer het wordt. De Enkhuizer Almanak staat goed aangeschreven, dus ik heb even stiekem gekeken! Als het allemaal klopt brengt de eerste helft van juli ‘fraai zomerweer’ met in de tweede week kans op onweer. Maar dat hoort ook zo, bij mooi weer. De tweede helft van juli is aanvankelijk onbestendig (na die onweersbuien natuurlijk, dat klopt ook) en de laatste week blijft het regenachtig maar zacht. Augustus begint met veranderlijk weer, dat vanaf 9 augustus opklaart en naar 15 augustus toe warmer wordt, om tot het eind van de maand mooi te blijven. Zelfs de eerste week van september biedt nog ‘helder zomerweer’, maar tegen de tijd dat de volgende krant uitkomt is het veranderlijk en koeler. Het zij zo, in september.

Alles bij elkaar groeizaam weer en voor de tuinier betekent dat werk aan de winkel.
Dankzij de Enkhuizer Almanak kunnen we dat nu plannen, zodat we in de weken met fraai zomerweer alleen maar hoeven te kijken naar al dat moois.

Laten we om te beginnen de plantensteunen nog eens controleren en de klimplanten nalopen op losse onderdelen. Er is niets zo vervelend als te moeten toekijken hoe in een regenbui je planten heen en weer zwiepen, tot knakkens toe. Natte planten overeind sjorren en opnieuw vastbinden is zo mogelijk nog vervelender en het resultaat is uiteindelijk toch een slordige en verlepte bos. Dat gaan we nú voorkomen! Gebruik donkergroen tomatentouw in plaats van felgroen gekleurd plastic binddraad. Tomatentouw valt niet op en verteert op den duur. Het kan dus zó met de afgestorven planten mee de compostbak in. En, eh, het touw valt nóg minder op als je de losse eindjes even afknipt - voor de fanatici onder ons.
Maar het donkergroen geplastificeerde Peacocksysteem werkt ook heel prettig en is duurzaam; ik gebruik het al jaren.

Alchemilla, vrouwenmantel, hier nog mooi
met glazen pareltjes: guttatie

Terwijl we onze probleemgevallen ondersteunen, zien we ook al welke planten nu (zo goed als) uitgebloeid zijn en misschien wel last hebben van meeldauw. Denk bijvoorbeeld aan longkruid (pulmonaria), vrouwenmantel (alchemilla), vingerhoedskruid (digitalis) en geranium phaeum. Als we ze helemaal terugknippen, staan er na een paar weken weer nieuwe planten, waarvan vrouwenmantel zelfs nog een tweede keer kan bloeien. Bijkomend voordeel van het op tijd terugknippen is dat daarmee overvloedig uitzaaien wordt voorkomen. Dat scheelt een hoop wiedwerk in het voorjaar. Mijn geranium phaeum Samobor heb ik al bij de grond afgeknipt en er meteen (zelfgezaaide) paarse kattensnorren (cleome) tussen geplant. Dat worden flinke planten, die straks mooi zullen kleuren bij het nieuwe geraniumblad: groen met een bijna zwarte 'tekening'.

Cleome, straks tussen het fraai getekende
blad van geranium phaeum Samobor

Van andere planten worden alleen de bloeiwijzen weggeknipt om nog een tweede bloei te krijgen. Dat zijn riddersporen (delphinium), vaste violen en fijnstraal (erigeron). Een beetje bijmesten kan geen kwaad.

Getopte phlox, het onderste blad gehalveerd,
langs de rand in een potje en, vooruit, ook
nog eentje in het midden.

Tot slot kan er geknipt worden in de categorie laatbloeiers. Daaronder vallen phloxen, zonnehoed (helenium), herfstasters (aster novi-belgii) en gulden roede (solidago). Je kunt ze rustig laten groeien en bloeien; dan worden het hoge, misschien windgevoelige, planten. Maar je kunt ze ook terugknippen vlak boven een bladpaar, op één hoogte of op verschillende hoogtes. De ingekorte stengel zal zich gaan vertakken en dus meer bloemen opleveren. Deze zijn mogelijk wat kleiner dan die van de niet geknipte stengels en bloeien later. Knip je om en om, dan spreid je de bloeitijd van de betreffende plant, die van deze ingreep ook steviger wordt. Bovendien zijn de stengeltoppen heel goed te stekken. Zo kun je gemakkelijk en ook nog eens heel goedkoop je favoriete planten vermeerderen.

Loop regelmatig een vaste route door de tuin, met een klein mandje en een snoeischaar, om uitgebloeide bloemen weg te knippen. Niet alleen van de vaste planten, maar ook van de eenjarigen. Zo kan de plant geen zaad zetten, zoals dat heet, en zal blijven doorbloeien. Uiteraard geldt dit ook voor rozen.

... maar nog lang niet voor deze!

Wat in ieder geval elke week moet gebeuren is het maaien van het gras. Maai het niet te kort, dan is er minder water en ook minder mest nodig om het aan de groei te houden. En net als bij vorst in de winter is het ook bij regen beter om niet over het gras te lopen. Tip voor de luie tuinier: slordige borders vallen minder op als de graskantjes netjes afgestoken zijn! Een dankbare klus.

Potplanten hebben elke dag water nodig, weer of geen weer, met eens per week vloeibare mest. Tenzij je langwerkende mestkorrels gebruikt natuurlijk. Bij grote droogte liever een keer lang sproeien dan elke dag een beetje. ’s Ochtends, ’s avonds of in de zon, dat maakt allemaal niet zoveel uit. Pas aangeplante bomen en struiken mogen in geen geval uitdrogen en ook voor bomen en struiken die er al lang staan, is een flinke watergift bij zomerse hitte geen overbodige luxe. Water uit de regenton is in alle opzichten het beste. Heb je genoeg ruimte, dan kun je meerdere regentonnen met elkaar verbinden, voor een nog grotere watervoorraad. En heb je helemaal geen ruimte, dan is zelfs een emmer regenwater al meegenomen: lekker zacht en op de goede temperatuur én gratis.