NIEUWE ARTIKELEN

NIEUWE ARTIKELEN VERSCHIJNEN 

IN SEPTEMBER 2019

En dit is nu onze huismerel, die al een paar jaar mee-

schuifelt in ons achtertuingebeuren. De  vorige zomer

 fladderde hij erbij  als een landlopervogel, met zijn uit-

  gezakte slordige verenpak: zie de foto. Maar nu, anno

 2019, heeft hij zijn voddige oude pak afgeschud en zit

 onze  merelman er weer patent bij, op de regenton, in

het vogelbad, de zon of  waar de  broodkorstjes maar

 terechtkomen. Volhouden, makker: onze tuin kan niet 

zonder jou! 

HUILEBALKEN

In míjn tuin ...

… is het sneven en sneuvelen zodra ik mij daar vertoon. Soms verbeeld ik mij zelfs een siddering waar te nemen, als ik alleen al de deur opendoe. Komt daar misschien die bekende spreuk ‘de wind eronder hebben’ vandaan? Feit is wel dat ik met straffe hand regeer, daar buiten, omdat ik, net als Vadertje Staat, het beste voor heb met mijn plantenkinderen. Met de beste bedoelingen: dat zij uitgroeien tot de mooiste exemplaren van hun soort!

Feit is ook dat veel van mijn planten totaal niet berekend zijn op een straffe hand, van wie dan ook. Een straffe wind is ook lastig, maar nu eenmaal onderdeel van de natuur.

Vanwege die straffe wind heb ik in de loop der jaren trouwens een aardige voorraad opgebouwd aan steunmaterialen. Voornamelijk het bekende systeem met een groene ‘poot’, voorzien van een rubberen houdertje voor verschillende maten steunringen. Werkt uitstekend. En eenvoudig: gewoon de ring tijdens de groei met de plant mee omhoog schuiven. 

Clematis recta purpurea,
aan een rekje

Maar voor mijn Clematis recta Purpurea is dat toch niet genoeg. Want die doet het bijna té goed, op de klei. In het voorjaar knip ik de stengels van het afgelopen jaar laag af en hup! daar komen de nieuwe scheuten linea recta! in rap tempo omhoog. En elk jaar zijn het er meer: de plant treft geen enkele blaam.

De stengels lopen inderdaad purper uit, maar verkleuren geleidelijk naar groen, terwijl de toppen hun purperen kleur behouden. Ze zien er qua omvang stevig uit, maar dat is gezichtsbedrog want de stengels zijn hol, zoals dat ook het geval is bij die grote berenklauwen, Heracleum. In de praktijk, overgeleverd aan mijn verzorging, blijken ze toch wel kwetsbaar. Ik besteed dan ook veel aandacht aan deze purperen schone en leid de stengels zorgvuldig omhoog, langs een rekje waaraan ze voorzichtig en met beleid worden aangebonden. Maar beleid of niet, en ik doe het natuurlijk niet expres, toch krijg ik het elk jaar weer voor elkaar om bij deze behandeling minimaal één van die best wel dikke, maar dus holle stengels ‘om te leggen’: knak! Die doet het niet meer. Het is gebeurd voor je het weet en onherroepelijk, niet meer te herstellen. ‘Oen!’ roep ik naar mezelf, want ik weet: zelfs een ezel stoot zich in het gemeen geen twee keer aan dezelfde steen. Wàs ik maar een ezel: dan kon ik ongegeneerd een potje huilebalken om mijn geklungel in die aan mij overgeleverde tuin …

HOOGTIJ MET DE GEUR VAN BOSGROND

Heggenmussen

Hoogtij: een mooi woord met niet alleen een letterlijke en feestelijke betekenis, zoals in hoogtijdagen, maar ook een overdrachtelijke. Dan hebben we het over een ‘bloeiperiode’ en die is nu in volle glorie aangebroken. We vieren de zomer en het is hoog tijd om te genieten van de resultaten van ons werk in de tuin. Want zoals alles in het leven: het komt je niet aanwaaien. Even afgezien van de onkruidzaadjes die, zoals die van de paardenbloemen, elegant op een zucht van de wind in je tuin landen. 

'Pluis', all over the place!

Gelukkig is de zon ons ter wille: die maakt nu overuren zodat wij tuiniers dat ook kunnen. En dus na het avondeten, lekker buiten op het terras, nog even de tuin in. Nagenieten van de gedane arbeid en dan natuurlijk toch weer tegen een tak aanlopen die dringend gesnoeid moet worden. ‘… want alles wat je nú doet, hoeft morgen niet meer,’ zei mijn vader, die ook niet van ophouden wist.

De tuin vaart er wel bij - en de tuinier ook. Want onkruid laat zich niet gauw uit het veld slaan, dus ook niet uit de tuin, en duikt altijd weer op. Het verwijderen neemt een prominente plaats in in het rijtje ‘tuinklussen’. Spuiten met een onkruidverdelger is natuurlijk uit den boze. 

Vespula vulgaris ofwel: Gewone wesp

We moeten ook zuinig zijn op al die kleine stille werkers, insecten, waarvan een groot deel zo niet als bestuiver dan wel als voedsel voor hogere organismen ons hun diensten bewijzen. En ook zij beleven nu hun hoogtijdagen. 

Tip: heb jij ook een bijzondere aantrekkingskracht op prikkende en bijtende insecten, smeer dan vóór het tuinieren je onverpakte lichaamsdelen in met een anti-muggenmiddel; er is een interessante markt voor deze middelen. Of zoek op internet naar ‘de beste zelfgemaakte middelen tegen muggen’. En dan terug naar de tuin. 

Uit ervaring weet ik dat het handmatig wieden in een dicht beplante tuin ook een hernieuwde kennismaking kan zijn met oude getrouwen, waarvan je soms zelfs de naam niet meer weet, maar die zich nog steeds van hun beste kant laten zien. En met je neus erbovenop wordt het ook een hernieuwde kennismaking met de individuele planten. Sommige dreigen het onderspit te delven, om in tuintermen te spreken, onder opdringerige buurplanten: daar moeten keuzes gemaakt worden. Wie krijgt de ruimte en wie wordt cadeau gedaan of verdwijnt in het composteringsproces? Die laatste mogelijkheid is trouwens niets anders dan een uitgestelde comeback in de tuin: daar is ook wat voor te zeggen. 

Verrassing in het compostvat: de metamorfose van

een pissebed!

Het composteringsproces: mooi als dat in je eigen tuin kan plaatsvinden, in een compostbak of -hoek. Het proces moet even op gang komen, maar dan snijdt het mes ook aan meerdere kanten. Denk eens aan alle energie waarop bespaard wordt: je  tuin- maar ook je dagelijkse groente- en fruitafval hoeft geen kilometers meer te maken per (vuilnis)auto en zelf hoef je niet meer op pad om zakken compost aan te schaffen. Win-winsituatie. 
Wil je liever geen plastic bak, dan zijn vier paaltjes met gaas een prima alternatief. Eenmaal een enthousiast composteerder is dat een extra stimulans om je tuin regelmatig bij te houden, want er is natuurlijk wel wat tuin- en groenteafval voor nodig om het proces op gang te brengen en te houden. Het kan ook geen kwaad om ‘de hoop eens om te zetten’. Voor een compostbak betekent dat: leegscheppen en alles door elkaar weer terug scheppen. Dat is ook dé manier om bij de bodemplaat te komen. Die is geperforeerd in verband met de noodzakelijke beluchting, maar in de praktijk, bij mij tenminste, raken de gaatjes al gauw verstopt. Dat heeft waarschijnlijk ook te maken met mijn aanstampen (met de schop) van de inhoud van de bak, voor een goed contact (!), waarna ik op meer plaatsen een bezemsteel in het groenafval druk en die goed ronddraai: voor de toch wel noodzakelijke beluchting. Onder het motto: elke chef zijn eigen recept. Enfin. Dan is het toch fijn als je zo’n plaat eens even goed kunt schrobben; zeg maar: de plaat poetsen. O nee, dat is ervandoor gaan - dat werkt niet. 

De plant poetsen: dat doen deze slakken voor mij - brrrr.

En dan! Het hele proces heeft natuurlijk tijd nodig, zéker in het begin. Maar op een dag is het zover en kun je met donkere kruimige compost je planten verwennen, zodat ze mooi bladgroen leveren - voor de compostbak - en hoogtij met de geur van bosgrond in je tuin.

TUINKALENDER

TUINKALENDER

► Hoogzomer: soms moet er gesproeid worden. Maar maak eerst een kuiltje: misschien is alleen de bovenste laag aarde zo droog en hoeft er nog geen water bij. 

► Is het wél nodig, doe het dan met beleid: het is schoon drinkwater. 

► Rozen bloeien lang: geef ze een steuntje in de rug met wat mest. 

► Houd de tuin fleurig en knip uitgebloeide bloemen af: in de compostbak werken ze aan een comeback. 

► Altijd onkruid wieden. 

► Met mijn gecombineerde schep/onkruidsteker van het merk Hori Hori, met ook nog een snijkant, heb ik daarvoor in één keer alles bij de hand. 

Groninger Kroon

► Wil je liever grote appels en peren oogsten in plaats van heel veel kleine, dun ze  dan nu uit tot twee in plaats van drie of vier bij elkaar. 

► Warm, koud, nat of droog: verlies de slak nooit uit het oog! 

► Pakken donkere wolken zich samen, ga dan nog gauw vóór de bui met wat mest langs de planten. 

► Bind alle klimmers regelmatig aan, zodat ze op regen en wind zijn voorbereid. 

► Ga je op vakantie, laat dan behalve gevulde gieters en een opgeruimde tuin een (kort) lijstje met aandachtspunten achter voor de oppas.

TUINFOTO'S JUNI 2019

TUINFOTO’S

4 juni 2019
Een larve van het lieveheersbeestje op de deksel 
van de regenton

Clematis recta purpurea

Verfomfaaide merel

In het compostvat voltrekt zich ...

... de metamorfose van een pissebed

terwijl er ook een prachtig insect landt:
moet ik nog 'even' opzoeken
(aanklikken voor vergroting!)

De zwanen laten zich niet onbetuigd en bewaken
hun kleintjes met argusogen en de vleugels al een
beetje 'in de aanslag'

Roos 'hoe heet ze ook alweer' komt mooi in bloei
boven het 'pergolaterrasje' 

Slakken, wáár je maar kijkt ...

... kom, jonge merel, dóe er iets aan!

9 juni 2019
Fietstochtje naar Hoeksmeer met een bezoek aan molen
De Meervogel, waar die dag een aardige mevrouw alles
over kon vertellen en waar zomaar drie zwaluwen op een rijtje
zaten langs de drooggevallen sloot.

12 juni 2019
Naaktslakkenfestival bij Prins in de achtertuin,
met kruipend buffet - mis het niet!!