vrijdag 5 februari 2016

NIEUWE ARTIKELEN


NIEUWE ARTIKELEN VERSCHIJNEN OP
11 MAART 2016

En toen werd het toch nog 'winter', met veel ijzeloverlast.
Krijgen we dit plaatje in de komende tijd nóg eens te zien
of glijden we nu zoetjesaan het voorjaar in?
Als ik zou mogen kiezen ...


Hier aanklikken: ALLE COLUMNS
Hier aanklikken: ALLE HEGGENMUSSEN
Hier aanklikken: ALLE TUINKALENDERS
Hier aanklikken: ALLE TUINFOTO'S
Hier aanklikken: ANDERE TUINEN

NOAKENDE WIEFKES IN TZAAND!

In míjn tuin ...

... noakende wiefkes ...
plompverloren in tzaand ...
... is op maandag 25 januari 2016 een absoluut nieuw record gevestigd: wij dronken thee, buiten op het terras, al ogenknipperend tegen de zon - want de parasol ligt nog op zolder. De metalen tuinstoelen voelden wel wat koud aan de billen, want ook de kussens had ik nog niet bij de hand. Maar het was een geweldige sensatie, zo kort na de ijzelweek in een ontwrichte provincie.

Niet meer met gevaar voor eigen benen glibberend naar de brievenbus om de krant op te halen, die er niet in zat. Geen twijfel meer over afspraken die wel of niet konden doorgaan en of er nou wel of niet een zak zand moest worden opgehaald. Want zout strooien was geen optie en bikken ook niet. Wij verkeren wel in de bevoorrechte positie dat onze straat op het lijstje van de strooiwagens staat. Dank aan alle gladheidsbestrijders, die bij nacht en ontij de weg op gingen! Als onze spekgladde oprit eenmaal met de auto bedwongen was, konden we dus goed uit de voeten. Na een afspraak in Groningen die wél doorging, besloten we zand te halen: bij de vernieuwde Praxis. Tot en met de ingang was alles nieuw en anders en er lagen geen zandzakken voor de deur, dus dat werd zoeken. Op de tuinafdeling troffen wij een uitgebreide collectie potgrond aan, maar ook hier geen zand. Mijn man heeft er altijd vrij snel genoeg van, expedities in doe-het-zelf-zaken, dus die wilde wel weer eens naar huis: “We redden ons er wel mee!” En natuurlijk zou het op een dag vanzelf gaan dooien, maar het voorjaar was nog ver weg en voor je het weet slaat de vorst opnieuw toe. We liepen dus nog één rondje en klampten toen een medewerker aan: waar kunnen we het zand vinden?

In Groningen blijken er dan twee antwoorden mogelijk. a. Men vertelt je vriendelijk de route naar ’t Zandt of b. je wordt doorverwezen naar de afdeling potgrond. Die laatste werd het. “Nee,” zei ik, “zánd!” “Ja,” zei de medewerker, “záánd!” en wees nog eens naar de zakken potgrond. Nu woon ik al bijna drieënveertig jaar in Groningen en nog steeds weet ik het Groningse woord voor zand niet. Maar gelukkig viel toen het kwartje en hij bracht ons persoonlijk naar de voorraad zandzakken!
Thuis bladerde ik op internet door ‘mijnwoordenboek.nl/dialect/Gronings’ en daar ben ik heel vrolijk van geworden! Enne: grond=dele en zand=zaand!
De noakende wiefkes (sneeuwklokjes) steken mooi af nu tegen tzaand in mien bedeude (ontdooide) toentje!

Februari 2016

EEN TUINBOEK VAN FORMAAT

Heggenmussen


... aan de literatuur ligt het niet ...
In onze boekenkast heb ik vier planken gevuld met tuinboeken. En er komen steeds meer dwarsliggers bij. Het zijn er dus nogal wat, want tja, per jaar ligt het tuinwerk al gauw een paar maanden stil, maar de liefde en het verlangen blijven. Dan rest lezen en wegdromen. Mijn boeken behandelen alles wat in een tuin voorbijkomt, of niet, maar de toon verschilt per schrijver. Voor de wintermaanden gaat mijn voorkeur uit naar schrijvers met een ondertoon, zoals Romke van de Kaa. Makkelijk leesbaar, leerzaam ook, en de toon blijft altijd luchtig met ruimte voor gepaste ironie.

Een andere kijk op de tuin ... en ook weer niet
Maar het grappigste tuinboek dat ik ooit gelezen heb verscheen in 1929 in Praag: Het Jaar van de Tuinier. Karel Čapek beschrijft hierin met een groot gevoel voor humor en een flinke dosis ironie, op het cynische af, de wederwaardigheden van de  tuinier in elke maand van het jaar. Zijn broer Josef Čapek illustreerde de verhalen: met eenzelfde gevoel voor humor. Qua omvang is het met zijn pocketformaat een bescheiden boekwerk, maar qua tuinliteratuur is het groots! Mijn exemplaar werd gedrukt in 1998 en is niet meer volop verkrijgbaar; reden temeer om het te koesteren.

Na de lange januarimaand brengen de dagen in februari eindelijk iets meer licht en ook de temperatuur neemt, vooral gemiddeld, weer toe. De winter nadert zijn einde en de tuin lokt. Maar nog steeds zijn er bezwaren en beperkingen en het echte tuinieren moeten we voor ons uit schuiven. De grond is doorweekt of plotseling weer bevroren; er is nog niets mee te beginnen. Onder zulke omstandigheden biedt ‘Het Jaar van de Tuinier’ vrolijke afleiding én troost: het treft ons door alle jaren heen allemaal en overal.


Ook Čapek heeft het niet begrepen op februari, “... dit kwaadaardige misbaksel onder de maanden”, en de extra dag, die elke vier jaar aan dit misbaksel wordt toegevoegd, had hij er liever in de meimaand bijgekregen. Een originele gedachte, maar eerlijk is eerlijk: de weersomstandigheden zouden er niet anders van worden.
Met de ‘eerst waargenomen vlinder in het jaar’ maakt hij korte metten: dat is gewoon de laatste vlinder van het vorige jaar, die vergeten is dood te gaan! Nee, voor Karel Čapek begint de lente met ontluikende krokussen en sneeuwklokjes, maar de ultieme aankondiging van het voorjaar komt voor hem van de buren: zodra die naar buiten komen met hun arsenaal aan tuingereedschappen schiet ook hij in een oude broek en haast zich naar buiten om op zijn beurt het signaal door te geven!

... dilettante, ik ...
En dan volgen alsnog praktische adviezen om de grond te verbeteren, waarbij hij een lange lijst van mogelijkheden opsomt, van duivenuitwerpselen en stukken pleisterkalk tot schimmel van oude boomstronken. Het klinkt gedateerd, maar er kan zomaar iets tussen zitten wat je wél in huis hebt en waarvan je niet wist dat je er de grond mee kunt verbeteren. Afgeknipte nagels bijvoorbeeld, net zo goed als eierschalen. Want uiteindelijk draait het hele verhaal over de maand februari om het verbeteren van de grond. Voor Čapek is niet de rozengeur belangrijk; rozenstruiken vindt hij iets voor dilettanten. Nee, een echte tuinier dient zich te verdiepen, ook letterlijk, in de aarde waarin die struiken groeien.
Waarschijnlijk is dít  het beste wat je als tuinliefhebber kunt doen in die onbestendige februarimaand, op de grens tussen winter en voorjaar: je grondig verdiepen in een tuinboek van formaat.

Februari 2016


TUINKALENDER FEBRUARI

TUINKALENDER


 2016 is een schrikkeljaar (deelbaar door 4), dus deze maand krijgt er een dag bij: meer tijd om in de tuin te werken!
 Heeft de bestrating te lijden gehad van de vorst? Zorg voor een goede afwatering.
 Bij goed weer lekker beginnen met het opruimen van het dode materiaal: klein knippen voor de compostbak of -hoop.
 Afgevallen bladeren houden weliswaar de zon tegen, maar bergen ook insecten die de vogels graag lusten.
 Zo nodig kunnen appel- en perenbomen deze maand gesnoeid worden.
 Wacht nog even met het snoeien van de hortensia’s: bij vorst beschermen de oude ‘bloemen’ de nieuwe knoppen.
 Laatbloeiende clematis kan in de loop van de maand gesnoeid worden tot op de laagste gezonde knoppen.
 Hoe staat de buxus ervoor? Er zijn middelen voor de behandeling van buxusschimmel, maar verwijderen is een goede optie. Afvoeren in de grijze container.
 Goede vervangers voor buxus: Ilex crenata (Chinese hulst) of Lonicera nitida (struikkamperfoelie). Engelse benaming: poor man’s box ofwel armeluis buxus. Wel een snelle groeier.
 Het tuinmeubilair schoonmaken en de vlonder schrobben kan altijd.
 Neem dan ook de nestkasten even mee.
 Tegen het eind van de maand kan er al weer vóórgezaaid worden, binnen.
 Geniet van de oplopende temperatuur en het lengen van de dagen; het komt weer goed met de tuinier!
 Ga voor alle tuinartikelen, mét foto’s, naar www.mimi-inmijntuin.blogspot.com.

Februari 2016


TUINFOTO'S JANUARI 2016

TUINFOTO’S

3 januari 2016: de vogelvoerbolletjes hangen nog steeds 'in formatie'

... maar de merel kan er niet bij ...
4 januari 2016: sneeuw, vorst, ijzel.
Na de 'warme' decembermaand van 2015 hoopte ik,
wat naïef, op een naadloze overgang naar het voorjaar van 2016

En nu kwam er nog wat sneeuw bíj ...

5 januari 2016:
het krentenboompje is geglaceerd met ijzel
en de kleine rhododendron heeft zijn bladeren
dicht tegen zich aangetrokken ...
Zelfs 'Albéric Barbier' is gevangen in een laagje ijs