vrijdag 13 oktober 2017

NIEUWE ARTIKELEN




NIEUWE ARTIKELEN VERSCHIJNEN OP
10 NOVEMBER 2017


De herfst is in aantocht; langzaam én zeker verandert 
daarmee het kleurpalet in de tuin. De bladeren van de
blauwe bessenstruik verkleuren prachtig naar paars en
rood. In de late zomer hebben we er met enthousiaste 
en  niet onbaatzuchtige (!) hulp van  onze  kleinzonen 
 goed van geoogst en gezond en lekker van gesnoept. 
Volgend jaar weer!!



Hier aanklikken: ALLE COLUMNS
Hier aanklikken: ALLE HEGGENMUSSEN
Hier aanklikken: ALLE TUINKALENDERS
Hier aanklikken: ALLE TUINFOTO'S
Hier aanklikken: ANDERE TUINEN


BARST

In míjn tuin ...

barst het van de planten en soms ook van mij. Omdat ik altijd haast heb: even gauw dit, dan kan dát ook nog even. Geduld is een schone zaak, maar niet de mijne en nu zit ik met de gebakken peren. Er is een lat gebarsten van mijn zelf geconstrueerde pergolaatje. Het pergolaatje dateert uit 2003 toen ik in een rozenroes klimrozen mee naar huis nam. ‘Albéric Barbier’ groeit en bloeit tot op de dag van vandaag over de bij het huis opgeleverde pergola (vakwerk dus) maar ‘Sander’s White’, een echte rambler ofwel ‘zwerver’, moet zich behelpen met een door mij bedachte en geknutselde constructie. 


Dit komt dus niet meer goed ...
Die heeft het nu begeven, zij het ook alleen maar omdat ik zelf aan de rambler begon te trekken. Ieder weldenkend mens weet dat een rambler, een hardnekkige zwerver, zich aan zijn eigen wetten houdt. Als ik nou even de lange takkenschaar had opgehaald … enzovoorts. “It’s no use crying over spilt milk,” zouden ze in Engeland zeggen. Daar weten ze trouwens als geen ander raad met de ‘do’s’ en ‘don’ts’ (wat wel en wat niet te doen) in de tuin.

In Gardener’s World (vrijdagavond, BBC 2, 10 uur) (een écht tuinprogramma, zonder ook maar een seconde reclame!) komen tuinen voorbij van al jaren her en dat ziet er allemaal tiptop uit. Hoe dóen ze dat toch?! Je zou er moedeloos van kunnen worden, maar dat hoeft nou ook weer niet. Ik snap heus wel dat er niet alleen in die tuinen geknipt wordt, maar vast ook hier en daar in de filmbeelden en dat is mijn troost. Op mijn blog kies ik bij voorkeur ook voor de mooie plaatjes, maar in de tuin ga ik zoveel mogelijk voor een natuurlijke gang van zaken, met zo min mogelijk ingrijpen. De slakken heb ik deze zomer afgeleid met halve appels, jawel. Alleen het droge schilletje bleef over, in vorm! En mijn niet-sproeien werd uiteindelijk gecompenseerd door dagenlange overvloedige regen. De potplanten had ik wel begieterd, maar de planten in de volle grond waren hard toe aan een plensbui. Even bijtanken voor het écht herfst en winter wordt. 


AH! Komkommertijd!
Denk je eens in dat het straks weer gaat vriezen (mogen we hopen): dan kan ik eindelijk de meer dan een meter hoge paarse boerenkoolstruik oogsten! Want daar moet voor de smaak wel even een nachtvorstje overheen. Tot het zover is eten wij komkommersoep, vers uit eigen tuin, en dat pergolaatje? Om de hoek zie je er geen barst van, in de achtertuin.

Oktober 2017

OVER HET WATER EN DE AKKER

Heggenmussen 

‘Gods water over Gods akker laten lopen’. Om met Dominee Gremdaat, alias Paul Haenen, te spreken: “Kent u die uitdrukking?” Het betekent in ieder geval: de dingen op hun beloop laten. Laat maar waaien, zeg maar. Meer dan dertig jaar geleden al werd het voorspeld: we zouden hier in Nederland op een termijn van een jaar of dertig een natter klimaat krijgen. Toen was het nog de ver-van-mijn-bed-show, maar nu kunnen we zien of het klopt. In juli is er in ieder geval in Eelde een nieuw regenrecord gevestigd met 182 millimeter regen. Sinds in 1906 is begonnen met het meten van neerslag is dit hoge getal nog niet voorgekomen. Berekend is dat de jaarlijkse hoeveelheid neerslag, waaronder ook sneeuw en hagel, jaarlijks met 18 procent toeneemt.

Oké, je moet er wat voor doen, maar dan heb je ook een geweldige 'slurptuin'!
Ironisch genoeg kunnen we een steentje bijdragen door vooral zoveel mogelijk steentjes weg te halen. Om overbelasting van de riolering te voorkomen en wateroverlast voor onszelf is het zaak om het aantal tegels tot een minimum te beperken. Groen is het toverwoord: planten nemen water op en wat overblijft zal in de grond zijn weg vinden. Ik zou er zelfs voor pleiten dat ook mensen zonder groene vingers, tijd en/of zin toch zoveel mogelijk tegels bij hun huis verwijderen en ‘de natuur zijn gang laten gaan’. Onkruid is tenslotte ook groen en als we moeten kiezen tussen onkruid of verzuipen dan lijkt mij de keuze gauw gemaakt. Wat jammer dat de overheid altijd zo krap bij kas is: een geldelijke beloning of hoe dan ook een korting op de te betalen belasting zou waarschijnlijk de beste stimulans zijn. Want helaas geldt voor veel mensen ‘eerst zien, dan geloven’. Of ‘alle zegen komt van boven’: dat hoor je ook nog wel eens. Lang heb ik gedacht dat het een aanprijzing van de regen was, maar dat klopte toch niet helemaal. De uitdrukking wordt vooral gebezigd bij ‘gelukkige voorvallen’, zeg maar: onverwachte toevalligheden. En daar moeten we liever niet afhankelijk van worden.

Klein grindputje
Op onze met grindtegels belegde oprit (jaren ’70) heb ik in ieder geval de kleine opvultegels al weggehaald en de lege vierkantjes van grof grind voorzien. Achteraf had ik beter eerst met de grondboor een diep gat kunnen maken: voor veel meer grind en daarmee een grotere opvangcapaciteit voor het regenwater. Voortschrijdend inzicht heet dat. En er is natuurlijk niets op tegen om dit plan alsnog uit te voeren. Noteren op het eerstvolgende boodschappenlijstje: zakken grind. Grof grind wel te verstaan. Misschien nog aanvullen met zand, zodat modder er geen kans krijgt. En nog wat extra zakken zand: die kunnen voor de deur, mocht het alsnog mis gaan.

Een 'omgespitte' Groningse klei-akker ...
Want we zitten hier natuurlijk wel op vette blauwe zeeklei. De laag ‘goeie grond’ waarmee we de tuin begonnen is in de loop van zoveel jaren al tig keer ondergespit. Gelukkig hebben we altijd veel planten gehad (onze grasveldjes van weleer reken ik ook mee), en dat is op zich gunstig voor de bodemontwikkeling, die wel tot een diepte van anderhalve meter kan gaan.
Misschien komt het nog goed, met het water  dat over onze akkertjes loopt. 

Oktober 2017

TUINKALENDER OKTOBER

TUINKALENDER


De zomer is voorbij maar de bodemtemperatuur is nog hoog genoeg om nieuwe planten een plek te geven of oude planten een nieuwe plek.

► En vergeet niet je favoriete bollen te planten! Leg er ter markering een label of steen bij, want het duurt nog wel even tot ze zich bovengronds vertonen.

 Maak een ‘etagère-pot’: met verschillende bollen in lagen boven elkaar. Afdekken met een stukje van een laagblijvende groenblijver in je tuin. Dat mag na bewezen diensten in het voorjaar weer terug!


 Typische herfstklus: verzamel de gevallen bladeren van gazon en paden en stop ze in een plastic vuilniszak. Dichtbinden, er gaten in prikken en twee jaar buiten in de schaduw bewaren: fijne bladaarde.

 Als de losse bladeren weg zijn is het tijd om te bemesten.

 Schrob de nestkasten en hang vogelvoer op: logies met ontbijt voor de vogelvriendjes.

 Bij vorstmelding buitenkranen aftappen, regentonnen legen en gieters ondersteboven zetten.

 De storm van 13 september zou zich nog wel eens kunnen herhalen: controleer klimplanten op hun ‘steunpunten’.

 Na half oktober moeten kuipplanten weer naar hun overwinteringsplek: binnen.

 Dahlia’s wachten de vorst af: ze willen pas naar binnen als hun bladeren zwart zijn.

 Zondag 29 oktober gaat de wintertijd in: we draaien de wijzers van de klok één uur terug!!

 Genoeg te doen dus, in oktober, maar neem ook de tijd om te genieten van de laatbloeiers en natuurlijk de herfstkleuren!

Oktober 2017


TUINFOTO'S SEPTEMBER 2017

TUINFOTO’S




Muntgoudhaantje, Chrysolina Coerulans
9 september 2017
Coprinus atramentarius, grote kale inktzwam ...
in een nog lang niet kale tuin


De vogels weten alvast waar ook straks het voer te vinden is ...
alleen jammer dat ze er zo mee knoeien ...
Een grindputje in de oprit 
Voorboden van de herfst: Colchicum autumnale, herfsttijloos
Boven de wortels van voorheen onze berk groeien nu paddestoelen
En dit is nu een parasietvlieg, Thagina vera. Even aanklikken voor een
 vergroting: dan kun je zijn opmerkelijke 'beharing' goed zien.



Oktober 2017