vrijdag 9 december 2016

NIEUWE ARTIKELEN




NIEUWE ARTIKELEN VERSCHIJNEN OP
13 JANUARI 2017




Wéér een jaar toegevoegd aan onze geschiedenis ...
en alweer een heel nieuw fris jaar in het vooruitzicht!
Wat gaan we doen? Er staat al veel vast; we hebben
tradities, gewoonten en verplichtingen. Maar ook nog
wensen en dromen. Ook over de tuin. Ik weet al zo'n
beetje wat er anders moet en dat is een goed begin:
 zonder plannen geen toekomst!
Een fijn tuinjaar gewenst voor 2017!




Hier aanklikken: ALLE COLUMNS
Hier aanklikken: ALLE HEGGENMUSSEN
Hier aanklikken: ALLE TUINKALENDERS
Hier aanklikken: ALLE TUINFOTO'S
Hier aanklikken: ANDERE TUINEN

's WINTERS


In míjn tuin ...

… kijk ik nog steeds uit op ‘groen’ en zolang het niet sneeuwt zal dat ook zo blijven, want het is het bekende repertoire van groenblijvers: laurier, klimop, liguster, buxus en natuurlijk ook het blad van de (klim)rozen, die het de hele winter dapper volhouden. En natuurlijk ben ik gesteld op mijn groenblijvers, maar toch zou ik er niet de hele tuin mee willen beplanten. Het is goed om te zien hoe de seizoenen zich daar aftekenen en bovendien blijft er zo altijd iets om naar uit te kijken.

Bruine bloemhoofden ...
Want ik word toch elk jaar een beetje treurig als in de herfst de bladeren uit de bomen tuimelen, als het steeds vroeger donker wordt en de temperatuur uit de dubbele cijfers zakt, zelfs tot in de min. Maar wat zou het saai zijn om het hele jaar in topjes en rokjes rond te lopen; nooit eens wegkruipen in een warme wintertrui en altijd maar met ijsblokjes in de weer in plaats van met warme chocolademelk! Geen boerenkool op tafel, maar elke dag een andere frisse salade  - waar trouwens bij nader inzien in de winter ook geen bezwaar tegen is.
En je weet maar nooit wat we nog zullen meemaken, nu de ijskappen smelten in een onomkeerbaar proces. Waar blijft al dat smeltwater, vraag ik me af. Een stijging van de zeespiegel lijkt mij een logisch gevolg, maar daar heb ik nog geen weerman of -vrouw over gehoord. Elke dag verschijnen ze in beeld om met een vriendelijke glimlach dit soort onheilspellende mededelingen, over die ijskappen dus, te doen. Zo ervaar ik dat tenminste. 

Lodewijk XV, sans déluge!
Lodewijk XV (1710-1774) schijnt eenzelfde mentaliteit te hebben gehad, getuige zijn “Après moi le déluge!”, (na mij de zondvloed: het zal mijn tijd wel duren!). Sindsdien zijn we een paar eeuwen verder en laten we wel wezen: nog geen zondvloed gezien hier.

weblog+oliebollen.JPG (1600×1434)
Oliebollen!!
Ondertussen spelen in deze laatste maand van het jaar heel andere dingen. De kerstdagen naderen, met hoe dan ook veel afleiding, en dan is de kortste dag alweer gepasseerd! In die laatste week van het jaar de druif snoeien en honderd oliebollen bakken, “Ach!! … zijn er geen appelflappen?” en een heel fris nieuw jaar kan beginnen. Met sneeuwklokjes, krokussen, en voor je het weet narcissen en tulpen en het afknippen van die sombere bruine bloemhoofden van hortensia Annabelle en zomaar een zonnige dag in januari waarop je buiten aan de koffie gaat en dan ’s avonds zeggen: “Wat is het al lang licht, hè!”
Maar nu eerst: fijne feestdagen en een gezond 2017!!




December 2016

GOED BOEREN

Heggenmussen

In de Volkskrant van 22 november jl. verscheen een mooi artikel van Caspar Janssen over ‘De boer die heel erg van vogels houdt’. Ruim drie pagina’s waren ingeruimd voor het verhaal van Peter Harry Mulder die samen met zijn partner Eline Ringelberg een akkerbouwbedrijf runt in Muntendam. Als klein jongetje ontwikkelde hij al twee grote passies: voor het boerenbedrijf én voor vogels. Zijn twee oudere broers deelden zijn passie voor de boerderij niet en toen zijn vader in 1983 stopte nam Peter Harry het bedrijf over. Na het overlijden van zijn vader, negen jaar later, moest hij zijn broers uitkopen. Dat was heel hard werken, toen nog in zijn eentje - aan ‘vogels kijken’ kwam hij jarenlang niet meer toe. En dat voor iemand die al in zijn lagere schooltijd lid werd van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie: op zondag urenlang op de fiets naar Drenthe om vogels te spotten en met een bandrecordertje hun geluiden op te nemen.
De NJN bestaat nog steeds: zie www.njn.nl. Jongeren tussen 11 en 25 jaar met belangstelling voor de natuur kunnen in verschillende werkgroepen veel te weten komen over wat hen in het bijzonder boeit. Voor een levenslange interesse!

Afbeeldingsresultaat voor gratis afbeeldingen grauwe kiekendief
Grauwe Kiekendief
Sinds Peter Harry op een dag een jagende grauwe kiekendief boven zijn akkers zag, was ook hij weer “…verkocht”. De kiekendief had zijn nest in het Oldambt, maar zijn jachtgebied was het land van Peter Harry. Ben Koks, initiatiefnemer van Werkgroep Grauwe Kiekendief, kwam kijken en sindsdien werkt Peter Harry samen met deze werkgroep.

Hij is geen biologische boer, dat kan niet uit, maar wel dé ‘voorbeeldboer’ op het gebied van akkernatuur. De Vogelbescherming Nederland gebruikt zijn aanpak dan ook als voorbeeld van succesvol akkervogelbeheer. Om de wormen te sparen ploegt hij niet meer op de traditionele manier; alleen de toplaag wordt even omhoog gehaald. In de randen langs zijn akkers zaait hij ruim, zodat patrijzen en veldleeuweriken er makkelijk doorheen kunnen lopen en deze randen worden ook pas laat gemaaid: ná het broedseizoen.
Afbeeldingsresultaat voor wormen
Een worm!

In onze tuinen broeden geen weidevogels en wij hoeven niet te leven van de opbrengst van onze moestuintjes. Maar toch kunnen we ons het verhaal van boer Peter Harry aantrekken. ‘Natuur’ is overal belangrijk, net als bodemleven. Nu in de winter hebben de wormen zich dieper in de grond teruggetrokken, maar zodra de temperatuur in het voorjaar stijgt, komen ze  naar boven: voor gratis beluchting en een aanzienlijk hogere opbrengst, zowel in de moes- als in de siertuin. En laat vooral de afgevallen bladeren tussen de planten liggen: voer voor wormen. 

De gevallen bladeren in het bos worden uiteindelijk ook succesvol door wormen opgeruimd: over capaciteit hoef je je dus geen zorgen te maken. Wormen zijn er altijd genoeg, zelfs in het voorjaar, als de vogels niet alleen zichzelf maar ook hun jongen ermee voeden. En natuurlijk gaat het deze winter vriezen en dan bied een bladerdek ook nog bescherming voor het bodemleven, al dan niet in rust. Straks in het voorjaar dus ook niet diep spitten, de grond wat los harken is goed genoeg.


Laten we doen wat Peter Harry Mulder óók doet: goed boeren!

December 2016

TUINKALENDER DECEMBER 2016

TUINKALENDER


 Zolang het niet vriest kun je nog steeds bomen en struiken aanplanten: ze zijn nu ‘in rust’.

 Uitgebloeide planten met een slordig uiterlijk mag je natuurlijk afknippen, maar het hóeft niet.

 Haal plantensteunen die in de winter geen dienst meer doen naar binnen.

 Het meeste blad is nu wel gevallen. Zo niet: hark de bladeren van het gazon en deponeer ze in de border.


 Laat de regenton leeglopen om stukvriezen te voorkomen. Laat in een houten ton een klein laagje water staan, tegen uitdroging.

 Bewaar gieters buiten ondersteboven.

 Zet een bosje riet in de vijver of laat er een bal in drijven, zodat het oppervlak niet hermetisch (luchtdicht!) bevriest. Want ook als je geen vissen hebt, is er toch leven in de vijver.

 Controleer regelmatig de binnen overwinterende kuipplanten. Verwijder afgevallen blad en geef zo nodig (spaarzaam) water.

 Bedien de vogels, die ons zo behulpzaam zijn bij de bestrijding van slakken en wat dies meer zij.

 Snoei de druif bij voorkeur in de laatste week van december, vóór de sapstroom op gang komt.

 Kijk in de rust nog eens op www.mimi-inmijntuin.blogspot.nl waar álle tuinartikelen uit de afgelopen jaren zijn terug te vinden.


 Want het is tijd om je terug te trekken uit de tuin, binnen te genieten van de kerstdagen en vooruit te kijken naar een heel nieuw en voorspoedig 2017!

December 2016


TUINFOTO'S NOVEMBER 2016

TUINFOTO’S

13-11-2016 antiek suikerschepje, vol bloemen

17-11-2016 de herfsttijlozen hebben zich verspreid: mooi!

Het heeft nog niet gevroren: de planten houden stand

De Skimmia is goed voorzien van glimmende bessen

en ook de Phloxen bloeien nog

maar nog dezelfde dag slaat de hagel toe ...

die overgaat in regen: herfst

22-11-2016 een prachtige zonsondergang, door meer mensen gefotografeerd:
ook in het Journaalse weerbericht was ie te zien

23-11-2016 de bruine bloemhoofden van de Annabelle en deze
zijn niet bespoten met groene verf, zoals hun collega's boven op mijn kast ;)

26-11-2016 'Silver threads among ' ... de takken van het krentenboompje

28-11-2016 beschermend bladerdek

Schaatsijsbaantje voor de vogels... in hun drinkschaal

Hoeveel mussen kunnen er in een kale takken-boom!

Wél met zicht op mijn tuinkerstversiering: vogelvoerballen!

vrijdag 11 november 2016

NIEUWE ARTIKELEN


NIEUWE ARTIKELEN VERSCHIJNEN OP
9 DECEMBER 2016


Ik geef het toe: deze foto oogt wat somber, maar geeft
een mooi beeld van de tijd van het jaar. Kleuren wijken,
 het blad valt af en ook de tuinier trekt zich terug, na het
vegen en afvoeren van de gevallen bladeren. Nu is het
wachten op de winter,  die nu eenmaal voorafgaat aan
 het nieuwe voorjaar ...

GEWOONTEDIEREN

 In míjn tuin ...

… kom ik steeds minder nu de dagen korten en (vooral ook) de temperatuur flink daalt, tenminste in vergelijking met die van de afgelopen zomer. Per 1 november of daaromtrent gaat bij mij het knopje om en daar heb ik helemaal geen moeite mee. Deels komt dat ook omdat ik een gewoontedier ben: iemand die volgens Van Dale ‘aan zijn gewoonten vastzit’. Sommige gewoontedieren zijn zelfs vastgeróest, met vastgeroeste gewoontes: die kunnen niet meer anders.

Afbeeldingsresultaat voor verroest
Verroest ...
Engelse onderzoekers hebben ontdekt dat het aanleren van een nieuwe gewoonte, hoe simpel ook, wel twee maanden kan duren. En in die maanden moet je er ook heel bewust mee bezig zijn. Anders verdwijnt het weer uit je systeem. Een treffend voorbeeld deed zich in de afgelopen maand voor in onze buurt. Avond in avond uit was er een ongeïnspireerd oudejaarsgeknal te horen, maar na een aantal weken hield het plotseling op: géén gewoontedier dus, maar een eenzame feestvierder, die gewoon zijn oude voorraad heeft opgemaakt.
Afbeeldingsresultaat voor rotje
Knalrestanten ...
Een hond die urenlang blaft als hij eens alleen achterblijft blaft wel uit gewoonte, maar is dus geen gewoontedier.
Nee, het ‘gewoontedier zijn’ zit hem vooral in de dingen, waar wij ons dag in dag uit mee bezighouden. En omdat het zo gewoon is, vinden we het wel eens saai of zelfs vervelend, maar het kan ook heel ontspannend zijn: gewoon. Ook zonder nadenken gaat het goed. Zelfs als ik bij het wegknippen van uitgebloeide bloemen ook een exemplaar in volle bloei knip, is dat niet erg, want dat gebeurt mij zó vaak dat het gewoon geworden is!



Onze regentonnen waren ook al járen gewoon: kloeke houten wijnvaten, die wij vervingen door nieuwe kloeke wijnvaten. Maar deze herfst viel de keuze dus op een donkergroene plastic regenton. Toen het tot stortbuien kwam, namen we nieuwsgierig een kijkje in het nieuwe vat: dat moest nu toch wel tot de rand toe vol zitten. Tot onze schrik stond er niet meer dan zo’n tien centimeter water onderin; al het regenwater was bij de aansluiting op de ton langs de regenpijp linea recta onder de aangrenzende vlonder gestroomd! Een plastic ton weegt maar een fractie van het gewicht van een houten vat en daarmee bleek de aansluiting op de regenpijp nogal flexibel geworden; de lege ton verschoof al bij de kleinste aanraking (deksel eraf halen!) en daarmee ook de aansluiting op de regenpijp.

Leve de klimop!
Nieuwe gewoonte voor mij nu: het inspecteren van de regenton ter voorkoming van een sportfondsenbad met verdronken klimopplanten en wie weet wat nog meer, gewoon in onze achtertuin.

November 2016

BOMEN OVER BOS

Heggenmussen


Uit 1644 dateert het schilderij ‘Polderlandschap’ met weilanden, wat molens, kerktorens en natuurlijk een vaart, met daarboven veel bewolking.  Zo zag de schilder Jan van Goyen ons landschap driehonderdtweeënzeventig jaar geleden. Natuurlijk is er sindsdien veel veranderd -  door ruilverkaveling, bijvoorbeeld, zijn in de vorige eeuw de polders drastisch ‘gestroomlijnd’. De weilanden van toen zijn inmiddels voor een deel ook belegd met snelwegen en we hebben er onze huizen op gebouwd. Toch wordt dit ‘nieuwe’ landschap nog steeds gewaardeerd: het hoort bij ons, in ons kikkerlandje.


'Polderlandschap', Jan van Goyen -1644-
Maar nu ligt er een ‘Actieplan Bos en Hout’ waarin de Nederlandse bos- en houtsector (ja, die hebben we óók) pleit voor 100.000 hectare nieuw bos. Het plan is tijdens de Klimaattop op 26 oktober jl. aangeboden aan Staatssecretaris Sharon Dijksma en beoogt drie doelen: bomen leveren een duurzame grondstof (hout), slaan CO2 op (broeikasgas, verantwoordelijk voor klimaatverandering) en daarnaast is bos het hele jaar een recreatieplek bij uitstek. Waarom zouden we daar niet méér van willen hebben?
Want niet iedereen laat zich overtuigen door deze voordelen. Landbouwers zien meer bos als een bedreiging voor de voedselproductie en er zijn twijfels over de effectiviteit: het zou dertig jaar duren voor nieuw aangelegd bos effectief is. En dan zijn er ook nog de bezwaren omdat ‘bos’ niet hóórt in ons platte landschap. De inpoldering van de Zuiderzee heeft ook veel voeten in de aarde gehad, ook letterlijk trouwens, maar daar ging het om plat (landbouw)land, dus dat valt hier niet zo op. En last but not least: wat gaat dat kosten allemaal!


In Ten Boer zijn we blij met ons Ten Boerster bos. Het is een fijne wandelplek met een echte ‘bosbeleving’. Ik weet dat puristen er anders over denken: een bos … dat hóórt hier niet! Maar met de voortschrijdende verstening van de particuliere tuintjes in het achterhoofd moeten we blij zijn met dit initiatief uit de zeventiger jaren: ons eigen dorpsbos.
En kunnen we zelf nog iets bijdragen? Daar is nog wel even een boompje over op te zetten! Want het hoeft niet altijd om grote bomen te gaan. Veel bomen zijn ‘op stam geënt’ verkrijgbaar: met een traag groeiende onderstam.


Acer campestre 'Elsrijk'
Midden in mijn voortuin staat Acer campestre ‘Elsrijk’: een geënte veldesdoorn, die na enige tientallen jaren, wel met jaarlijkse vormsnoei van zijn bol, niet hoger is dan 4 meter. Wat verderop plantten we een meidoorntje, Crataegus monogyna, nu tussen 4 en 5 meter hoog en goed bebladerd. Helaas komt er maar één tak in bloei, maar voor de gemiste geur kunnen we in het Ten Boerster bos onze neus ophalen: daar is de meidoorn goed vertegenwoordigd.



Onze 'nieuwe' krentenboom, Amelanchier
Echt een kleintje is Fraxinus excelsior ‘Nana’, een bol-esje dat na tien jaar een hoogte bereikt van 1½ meter. Als het ietsje meer mag zijn, zou ik graag mijn favoriet aanraden: de krentenboom, Amelanchier lamarckii, die maximaal 12 meter hoog wordt. Geen miniboom, maar ‘de krent’ heeft jaarrond vele goede eigenschappen. Witte voorjaarsbloesem, blauwe zomerkrenten, oranje herfstblad, fraai winters silhouet!
Samengevat: je tuin hoeft geen bos te worden, maar elke boom is wel mooi meegenomen!

November 2016


TUINKALENDER NOVEMBER 2016

TUINKALENDER


 Het wordt tijd om naar vogelvoer om te zien: ze onthouden hun ‘pleisterplaatsen’. Van levensbelang bij vorst en sneeuw, net als water.


Vogelvoetstapjes ...
► Er kan nog gesnoeid worden: bomen en struiken, maar ook onhandige takken van klimrozen.

 Controleer regelmatig de binnen overwinterende kuipplanten.

 Nu het gras niet meer gemaaid hoeft te worden kan de maaier een onderhoudsbeurt krijgen.

 Misschien is er meer tuingereedschap dat aandacht vraagt: snoeischaren schoonmaken en licht invetten, bijvoorbeeld.


 Controleer waar nodig de buitenverlichting nu het zo lang donker is.

 Laat de regenton leeglopen en sluit de toevoer af, ter voorkoming van vorstschade.


 Afgevallen bladeren kunnen tussen de planten bescherming bieden bij vorst.

 Houd voor de vijver de ijsvrijhouder bij de hand.

 En zandzakken voor de deur! Een goede gladheidsbestrijding, zodat je huis veilig bereikbaar blijft.

 Maar zolang het niet vriest kan er ook in deze maand nog geplant worden: groenblijvers?

 Of zet nog eens een boom op!

 Het is dan meteen een goed moment om de compostbak te legen en de compost over de tuin te verspreiden. Ter verbetering van de grond en natuurlijk ook een extra bescherming bij vorst.

November 2016


TUINFOTO'S OKTOBER 2016

TUINFOTO’S


2 oktober 2016: stekje van duizendblad

8 oktober 2016: geland op het raam: waarschijnlijk
 een (fraai getekende) wants
19 oktober 2016: daar komen de herfsttijlozen!

19 oktober 2016: Thalictrum rochebrunianum in herfstkleed
naast rosa Bonica, die het nog niet opgegeven heeft

Ook Eupatorium heeft een mooi silhouet nu.

De monnikskappen hadden een slechte start in het natte voorjaar;
toch een fraai plaatje
Mijn voortuin in herfsttooi!

29 oktober 2016: Bergenia vangt nog wat zon

en Sedum Herbstfreude houdt de moed erin
Op de buitentafels nu schaaltjes met de bekende rode besjes, Gaultheria
En kijk eens wat een bos herfsttijlozen!
Zo zag ik ze hier niet eerder!

Zoetjesaan komen de evergreens weer in beeld ...
Aanklikken voor een vergroting, zodat het gekrulde blad
van Persicaria polymorpha goed te zien is
De laatste bloeiers: asters en verfomfaaide herfstanemonen