In míjn tuin …
... luidt het klokje van verlangen. Verlangen naar het voorjaar, naar prutsen met plantjes, naar vrolijkheid, naar licht! Natuurlijk is mijn tuin nu ook nog de moeite waard, maar veel groei en bloei zit er niet meer in. Soms lokt de zon en kan ik nog even ‘tuinieren’. Lelijke stengels ruim ik op, de esdoorns zijn gesnoeid en op de terrastafel staat een mand vol witte viooltjes, voor mijn doen smaakvol afgebiesd met ranken donkergroene klimop.
Maar dat geschémer, midden op de dag! De dagen waarop de regen je naar binnen striemt, en dat zijn er nogal wat, moeten ’s middags om drie uur de lampen al aan! ’t Is uit met de pret van lekker buiten bezig zijn; tuinieren is geen hobby voor de winter.
Mijn man is beter af, met het bijhouden van zijn weblog. Hij is tenminste met zijn tijd meegegaan en beschrijft zijn leuke schaakpartijtjes op het Internet. Iedere dag, desnoods zelfs ’s nachts, zomer en winter. Want een computerscherm geeft áltijd licht. Voor mijn man telt slechts één element: het zijne, waar ik in mijn hobby overgeleverd ben aan álle elementen!
Maar blijven jammeren heeft geen zin, dus heb ik van de nood een deugd gemaakt. Het schijnt dat opruimen helpt - ook voor ruimte in je hoofd! Kleine laatjes, grote laden, ik maak ze allemaal leeg. Lieve kaartjes, vergeten foto’s, volgekrabbelde agenda’s, sokken met gaatjes, geladderde panty’s, lege lijstjes; ik lees en stap terug in de tijd, ik sorteer en ruim op. Kleine kastjes, grote kasten, allemaal komen ze aan de beurt. Het speelgoed van de kinderen zoek ik uit; ook bij hen komen herinneringen boven.
Een klein plekje op het oor van een knuffelbeest: “Kíjk! Van de sigaret van opa!” De boekjes van Dick Bruna: de vis, nijntje, snuffie, fien en pien, om een paar te noemen! Ik lees ze weer voor, na vierendertig jaar, en ons kleinkindje luistert!
In de berging verzamel ik ons ‘teveel’ voor de inbrengwinkel. Ik boen de kasten; met wattenstaafjes ontdoe ik de kleinste hoekjes van stof en met spiritus worden de pianotoetsen weer helemaal schoon. Wat een ruimte in mijn hoofd! Nog een paar duizend boeken moeten van hun plek op de planken en ontdaan van stof en rag.
Ik kom de winter wel door zo en hoop met deze vervroegde voorjaarsschoonmaak in huis op tijd klaar te zijn: joepie! voor de voorjaarsschoonmaak in de tuin!
December 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten