Heggenmussen
Wij
moeten meer lopen. Dat is gezond. Maar ik vind dat ik al veel op de been ben,
trap op trap af, door de tuin, over de oprit. Mijn man zegt dat dat niet telt
en uiteindelijk geef ik toe: we lopen ‘het vierkantje’, zoals ik het noem, voor
de duur van precies een uur.
 |
| 'Het fietsende meisje' |
En
zó ziet ons ‘vierkantje’ eruit: over het fietspad langs de Boersterweg richting
Sint Annen. Ergens halverwege staat een kunstwerk: ‘het fietsende meisje’. Daar
begint een betonnen pad, tussen de
weilanden. Aan het eind van het pad stroomt het Westerwijtwerdermaar en daar
slaan we voor de tweede keer rechtsaf. In de loop der jaren is hier een grote
populatie kaardebollen gegroeid, Dipsacus fullonum, die ik zelf ook in mijn
tuin heb. In de zomer bloeit de kaardebol met kleine lila bloempjes, die
ringsgewijs tussen de stekelige schutblaadjes tevoorschijn komen. In de winter
hopen wij op puttertjes die als geen ander de zaden weten te vinden.
 |
| Dipsacus fullonum, kaardebol. |
En
nu doorlopen! Ondertussen spieden mijn ogen de berm af, naar wat hier groeit.
En wat eigenlijk niet mag van mezelf, heb ik nu toch gedaan: een plantje
uitgetrokken. Klein, witbloeiend en schermbloemig, stevig geworteld in de harde
klei. Mijn man vond het geen goed idee: we zijn nog lang niet thuis. Maar ik
had het warm en hield de worteltjes zorgvuldig in mijn klamme hand gevat.
Bovendien leek het mij een sterk ras, want ondanks de droogte stond het er vol
mee.
 |
| Aanklikken voor vergroting: zicht op Ten Boer! |
Na
nog een stief kwartiertje sloegen we opnieuw rechtsaf: over de kaarsrechte
Stadsweg terug naar het dorp en daar nog één keer rechtsaf om het vierkantje te
voltooien en mijn klamme buit snel van water te voorzien.
 |
| Sluis Oosterdijkshorn, kort voor de derde bocht |
Het zag er nog goed uit en nadat ik zelf met een glas water ook weer bijgekomen was, kon het plantje de grond in. In een pot: eerst uitzoeken wat het is, in het boek ‘De
bonte berm’, met als ondertitel ‘De rijke flora en fauna langs onze wegen’ van
Dr. P. Zonderwijk. Het dateert uit 1979 en het is interessant om te lezen hoe
er toen tegen bermbeplanting werd aangekeken. Door Dr. Zonderwijk althans. Hij
schrijft hoe in de vijftiger en zestiger jaren de bermen uit
netheidsoverwegingen kort gehouden moesten worden, waarna in de jaren ’70
‘…kleurige en bloemrijke bermen’ weer in de mode kwamen. De inleiding eindigt met de hoop “… dat de ‘bonte wei’ van
vroeger gestalte kan krijgen in de ‘bonte berm’ van 1979.” De geschiedenis
herhaalt zich: tussen de maaibeurten door is er ook nu weer veel aan planten te
zien in de berm.
 |
Achillea millefolium, Duizendblad -
'Duizendbloem' had ook gekund ... |
Maar
wat heb ik aangetroffen in het bermpje langs het Westerwijtwerdermaar? Het is
Duizendblad, uit de Composietenfamilie: Achillea millefolium! Het fijngeveerde
blad is er het hele jaar (bodembedekker!), de bloemen van juni tot november. De
plant kan goed tegen droogte - dat dacht ik al - en blijft laag. Duizendblad
verbreidt zich vegetatief: zelfs uit een enkele cel kan een nieuwe plant
groeien! Op zoek naar een effectieve bodembedekker? Dan is Duizendblad wat u
zoekt!
 |
| En dit is een grutto; die zoekt iets anders ... |
Oktober 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten