GOEDE VOORNEMENS

Heggenmussen 

Wat fijn: een heel nieuw jaar ligt voor ons, met ontelbare mogelijkheden om het nu eens goed aan te pakken, om er echt een goed jaar van te maken! Want moed verloren, al verloren en zo zijn we niet getrouwd. Ik wens iedereen dus het allerbeste in 2019, met de wetenschap dat het mensenwerk blijft en ook 2019 geen perfect jaar zal worden. Maar laten we het vooral proberen!

De tuinsector is voortvarend van start gegaan met een rijtje verkiezingen. Dé tuin van het jaar 2019 zal in ieder geval niet in onze omgeving te zien zijn: van de zes genomineerde ligt die in Zwolle het dichtst in de buurt. En eigenlijk is de titel misleidend, want wij, gewone huis-, tuin- en keukentuiniers, komen niet in aanmerking. Het gaat hier om beroepseer: om professionele bedrijven met tuinmannen en -vrouwen die er verstand van hebben. Daar kunnen wij hobbytuiniers met ons toentje dus niet aan tippen. Gelukkig maar: nu hoeven we ook niet mee te doen met elk jaar weer een nieuwe trend of kostbare plantenverzamelingen of zelfs het planten van volwassen bomen.

... en alle bomen en boompjes tellen mee,
met of zonder specht ...

Maar mocht je net verhuisd zijn naar een nieuwbouwwoning met een nieuwbouwtuin dan ligt daar een wereld aan mogelijkheden aan je voeten. Het thema van LTO cultuurgroep Laan-, Bos- en Parkbomen voor de boom van dit jaar luidt: ‘Schaduw gevende Bomen’. Dit thema sluit naadloos aan bij de ontwikkelingen in ons klimaat. De afgelopen zomer was de warmste ooit, waarin trouwens ook het droogterecord werd gebroken, met zelfs onbevaarbare rivieren. Dat is een zorgelijke ontwikkeling. En wij Nederlanders zijn niet de enigen die ermee te maken hebben.

Van 3 tot 14 december kwam de wereldtop bijeen op de Klimaatconferentie in het Poolse Katowice om daar de wereldwijde klimaatverandering te bespreken. Er is meer groen nodig voor de verdamping van al het regenwater, maar ook voor verkoeling, nu de aarde meetbaar opwarmt. Tegeltuintjes zijn uit den boze: daar moet iets op bedacht worden om de eigenaren over de streep te trekken. Maar behalve meer groen moet er ook meer aandacht komen voor de watervoorziening van ons groen. Het aanleggen van een ‘wadi’ komt voorbij. Maar wat is dat?

Een wadi is eigenlijk een drooggevallen rivierbedding, waar in natte periodes grote hoeveelheden neerslag hun weg vinden. Ze komen ook voor in woestijnen, waar reizigers de droge beddingen vaak als pad gebruiken. Door een combinatie van neerslag en grondwater kan er soms een onverwacht grote hoeveelheid water door de beddingen stromen, waarbij helaas ook mensen verdrinken. Zover zal het in de tuin niet komen; het gaat hier uitsluitend om een wadi in de functie van waterreservoir en minder belasting voor de riolering. Straten en daken zijn dan niet meer verbonden met het riool: regen wordt via een ‘hemelwaterriolering’ of over maaiveld naar de wadi afgevoerd waar het in de bodem wordt opgenomen of uiteindelijk afgevoerd naar oppervlaktewater: sloten, rivieren of kanalen.

Aan toepassing in bestaande bebouwing hangt uiteraard een prijskaartje: alleen de zon gaat voor niets op en dat is dan in het kader van de verdamping mooi meegenomen.

Een andere mogelijkheid is nog steeds de grindkoffer: een ondergrondse wateropvang van waaruit het regenwater verder in de bodem kan zakken. Eigenlijk een eenvoudig systeem, waarbij een flinke kuil gegraven wordt, die je bekleedt met anti-worteldoek en vult met grind. Afdekken met anti-worteldoek en een laag tuingrond: voor gras of plantjes.

Op een financiële tegemoetkoming hoeven we, zeker in déze kabinetsperiode, niet te rekenen. Misschien op termijn een aanpassing in de onroerendgoedbelasting? Nee, dat kunnen onze gemeenten niet missen. Huur- en nieuwbouwhuizen opleveren met een standaardtuin, ‘all inclusive’ dan? Of in het onderwijs meer aandacht genereren voor een groene leefomgeving? Jong geleerd, oud gedaan is nog steeds van toepassing. Kortom: het bedenken van oplossingen is geen probleem. Het gaat zoals altijd om de uitvoering; neem er nog een regenton bij!

Een opsteker vond ik op maandag 3 december jl. bij de NOS het programma ‘Wat een weer!’ In dit programma, op de dag waarop in Polen de VN-Klimaatconferentie begon, werd teruggekeken op een  jaar waarin meerdere weerrecords sneuvelden. De opwarming van de aarde lijkt onomkeerbaar. Maar behalve onomkeerbare feiten kwamen ook oplossingen voorbij. We moeten ons bezinnen op het verbruik van fossiele brandstoffen, maar ook op het transport van alles waar we over willen beschikken en het verminderen van de vleesconsumptie.

Meenemen in de goede voornemens voor 2019!