vrijdag 16 november 2012

BLAADJES


Nog niet álle blaadjes zijn gevallen ...

In míjn tuin …

... sneeuwt het blaadjes. Berkenblaadjes, essenblaadjes, beukenblaadjes, het is een aanhoudend gedwarrel. Je zou denken dat ze per soort naar beneden komen: alle berken tegelijk, de essen, maar dat is niet zo. Elke boom draagt zijn eigen gen en dát bepaalt hoe hoog hij wordt, hoe vroeg of laat hij uitloopt en ook wanneer hij zijn blad laat vallen.
Heb je de blaadjes van de ene berk geveegd, begint de andere uit te vallen. Op het totaal maakt het natuurlijk niet uit en eigenlijk is het alleen maar leuk: zo heb je langer plezier van het herfstig kleurenpalet en kaal is tenslotte ook maar kaal.



Het is zwaar werk, dat vegen. Zeker na een herfstbui. Mijn kleinzoon (3) heeft er ook al gauw genoeg van, van het ‘gezellig samen vegen’. Vroeger liet ik de boel nog wel eens waaien - in de tuin veranderde dat na wat jaren in mooie rulle bladaarde. Maar voor voetgangers op weg naar je huis kan het vervelende slippertjes opleveren. Dus proberen wij het ongemak voor te blijven.


Dappere Liriope muscari verdwijnt onder
het afgevallen blad van berk en es
Daarvoor heb ik zelfs mijn afkeer van lawaaiige machines overwonnen en een bladblazer-zuiger-versnipperaar aangeschaft: dan kan het zó op de bladcomposthoop. Bovendien weten we wanneer de buren niet thuis zijn: hét momentum om met dat ding aan de gang te gaan. ‘Momentum’: kansrijke situatie die maar kort duurt, dus dat is hier geheel van toepassing.
Ik was er al mee begonnen, met kleine trajectjes, om te wennen aan het volume, toen ik toch maar eens in de gebruiksaanwijzing keek. Daarin wordt het verboden om natte bladeren op te zuigen, laat staan te versnipperen. O. Dat houdt dus gewoon in dat je het ding alleen maar kunt gebruiken om te blazen. Want een Indian Summer, met roodgloeiende bladeren, dat kennen wij hier niet. Onze Indian Summer heet herfst en die is koud en nat. Zelfs op dagen waarop het niet regent, blijft buiten alles nat. De blaadjes net zo goed als de stoeptegels. En dat plakt.

De bladruimer!
Dan hoor ik buiten een hard monotoon geluid; er rijdt een rood tractortje voorbij met een grote aanhangwagen en die heeft een lange slurf met de diameter van mijn grootste afvalmand! Gauw naar het raam boven, mijn kleinzoon en ik, om te kijken wat er gebeurt. Hij is dol op tractors, ik op stofzuigers. Álle plakblaadjes worden opgezogen!
We gaan solliciteren, wij samen, bij de gemeente. Wij worden bladruimers - en dan zuigen we ‘en passant’ ook oma's tuin!

November 2012

Geen opmerkingen: