GGRRASHARK

In míjn tuin …

... maakte een groen gazonnetje deel uit van mijn eerste ontwerp. Het bleek door mij echter niet te handhaven en mét het gras verdween ook het gierende handgrasmaaiertje en de roestige graskantenschaar. Ja, we hadden al wel elektriciteit, maar dat werd toen nog niet voor álles gebruikt. In die tijd kroop je geruisloos op je knieën door de tuin om snip snip decimeter voor decimeter de graskantjes te knippen. Blij dus, dat die apparaten weg konden.

Mijn rode grashark

Maar een grashark, díe heb ik nog steeds! Zo’n waaier van metalen strookjes in opgewekt rood aan het eind van een lange steel, waarmee ik ooit ggrr ggrr mijn baantjes trok over het gazon. Een prettig geluid vond ik dat. Heel grondig ook; alsof er ggrr ggrr geen sprietje ggrr meer achterbleef. Tegen de muur neemt zo’n platte hark nauwelijks ruimte in, dus er was geen enkele reden om dit grasattribuut op te doeken. Gelukkig maar, want ik maak nog steeds graag gebruik van mijn ggrr ggrr grashark. Het is een uitstekend hulpmiddel bij het verwijderen van afgevallen blad in de herfst. En dan niet op de stoep - dat krast niet prettig - maar op de groenblijvers die in mijn tuin de plaats van het gras hebben ingenomen.

Pachysandra terminalis

Het harken van een bedje lievevrouwebedstro komt qua geluid aardig in de buurt van het harken van gras. En dan ziet het er ineens weer voorjaarsachtig groen uit, zonder de herfstkleuren van de berkenblaadjes. Bodembedekker pachysandra terminalis heeft een wat lossere structuur, zodat het meeste blad tussen de planten op de grond terechtkomt. Is ook prima. Als de witte bloeiaartjes en het groene pachysandrablad maar weer te zien zijn. Ook de buxus krijgt een stevige aai over de bol en voorzichtig hark ik de randen schildersverdriet langs het pad. Bij de maagdenpalm, met lange uitlopers, draai ik de hark even om, de scherpe punten naar boven, en werk ook daar het herfstblad onder het groen. In deze ‘stand’ vis je er meteen het afgevallen blad mee uit de vijver. Zo’n multifunctionele grashark toch! Hoog op de taxus en boven op de hagen ligt ook een laag blad. Met de langgesteelde hark haal ik het gemakkelijk weg. Nog even de zaailingen van het vergeetmenietje van de bladlast ontdoen en wat heb ik dan weer een fijne groene tuin.

En dat allemaal omdat ik zo’n hark was met het gras in mijn eerste tuinontwerp!

November 2009