IN DE NESTEN

In míjn tuin …

... vieren instincten hoogtij in deze tijd van het jaar. Maar ze botsen ook en dan verworden ‘instincten’ tot ‘instinkers’! Zoals bij de merels, die jaar in jaar uit op dezelfde plek in onze achtertuin hun nest bouwen. Instinctmatig. Ze broeden er hun eieren uit en voeren de jongen. Maar nooit langer dan een week. Dan wordt het nest uitgehaald door kraaien, eksters of katten. Instinctmatig.

Spotvogelnestje in de
veldesdoorn

Van Dale omschrijft ‘instinct’ als: “... aandrift tot onbewust doeltreffend handelen”. Dat doeltreffend kan er wel uit: wij vinden de jongen dood terug in de tuin, zelfs niet opgenomen in de voedselketen. Ook nu weer werd het eerste legsel aangevallen. Maar de merels herstelden het nest en begonnen opnieuw. Instinctief zette ik een beker water gooiklaar om de boosdoenende kat te verjagen. Ook niet doeltreffend en wéér ging het mis: een mereltje met zowaar al een paar veren lag tussen de tuinstoelen en een tweede hing dood in de klimop.

We besloten de kat de bel aan te binden en namen de maat van ons hekje, waar katten zo gemakkelijk onderdoor kunnen. Met een rij lange latten ertegenaan geschroefd zou een ondoordringbaar hek zó gefikst zijn. Maar de fiksman die ons de latten moest verkopen, verwees ons plan naar de prullenmand: “Weet je wel hoe hoog een kat kan springen?!” Ja, dat wisten we eigenlijk wel. Misschien moet je de natuur maar zijn gang laten gaan. Tenslotte waren we dit jaar rijkbedeeld, met een kraaiennest hoog in de berk, een winterkoningnest in de klimop voor het raam en daarboven een pimpelmezennest in het kastje van de koolmees!

In de achtertuin volgden de merels onverdroten hun instinct en verzamelden er materiaal voor een nieuw nest. Bij gebrek aan dode plantenresten, die ik nu toch wel zo’n beetje opgeruimd heb, trokken ze viooltjes uit de grond (!) en sopten verse potgrond in het vogelbad. Lange slierten ‘plant met alg’ werden uit de vijver getrokken - en meegenomen over de schutting: naar een andere tuin! Zijn ze dan toch iets wijzer geworden?! De rovers nog niet: op een ochtend ligt de kaarsenstandaard, die de winterkoning gebruikte voor een tussenlanding, op de grond. Het glas is gebroken en ernaast ligt een bolletje mos met zwarte donsveertjes: het winterkoningnest.

Mijn tuin is zo geschikt voor vogels, met water, bomen, struiken en hagen. Een vogelparadijs, waar je je flink in de nesten kunt werken: dat is mijn tuin.

Mei 2007