In míjn tuin …
… stonden ooit twee kerstbomen. Aanvankelijk hadden we bomen met zo’n houten kruis eronder. Vanwege de romantiek gebruikten we voor die twee kerstdagen echte kaarsjes, die één voor één met een lucifer werden aangestoken. We konden onze ogen er niet vanaf houden, al hadden we gewild!
… stonden ooit twee kerstbomen. Aanvankelijk hadden we bomen met zo’n houten kruis eronder. Vanwege de romantiek gebruikten we voor die twee kerstdagen echte kaarsjes, die één voor één met een lucifer werden aangestoken. We konden onze ogen er niet vanaf houden, al hadden we gewild!
Maar toen er kinderen kwamen, mocht het niet meer van mijn moeder. Ze gaf ons een doos met elektrische kaarsjes. En ze had groot gelijk. Zo’n boom met levend vuur, rondscharrelende peuters, een loslopende poes en een gooi-klare emmer met tien liter water op de wollen vloerbedekking, dat is vragen om ongelukken. En het was zó gezellig met die elektrische kaarsjes dat we de boom wel een week lieten staan. Het wollen tapijt veranderde ter plekke in naaldvilttapijt.
Maar niet gezeurd: de ‘boom met kluit’ kwam op de markt. Die hield zijn naalden vast! En na bewezen diensten kon je hem zó in de tuin planten, om hem het volgend jaar weer op te graven voor nóg een rondje kerst! Denk eens aan al die boompjes, die niet meer gekapt hoeven te worden!
 |
| 1987: Soezepoes en de kerstboom! |
Samen met de kinderen zochten we de mooiste boom uit en plantten de kluit in een grote emmer, met alvast wat tuingrond erbij. Nu konden we wel twéé weken genieten, van een kerstboom die niet uitviel.
Daar krijg je een band mee en met de grootste zorg plant je hem, na het afharden in de berging, op een mooi plekje in de tuin.
Maar de volgende kerst had niemand zin om een complete boom uit te graven en we kochten een nieuwe. En zetten ook díe in de tuin.
Op een foto uit 1987 van onze poes, die wij na de vakantie met een verongelijkte blik op de tuintafel aantroffen, zie je schuin achter haar de staketsels van de kerstbomen. Wat zijn het toch lelijke bomen, zo zonder kaarsjes en ballen. Inmiddels wisten wij ook, dat kerstbomen speciaal gekweekt worden voor eenmalig gebruik, net als maїs en aardappelen. Met ‘natuur’ heeft het niks te maken, dus úit de tuin ermee en elk jaar een nieuwe wegwerpboom!
Tot ik mijn principes over dennengeur en maneschijn overboord zette en een kunstboom aanschafte. Een mens moet met zijn tijd meegaan. Op 6 december verander ik het normale telefoongeluid in een riedeltje ‘Jingle Bells’ en daarna haal ik de kunstboom van de zolder.
Na het uitklappen kunnen kleine takjes in alle richtingen gebogen worden, voor een natuurlijk effect; echt nét echt!
En we genieten ons suf, een héle maand, ook zónder een kluit kerstbomen in de tuin!
December 2005
Geen opmerkingen:
Een reactie posten