DEZE ZOMER

In míjn tuin...

... is het deze zomer natuurlijk net zo droog als in alle andere tuinen. Maar tot op heden staan mijn planten er nog fleurig bij. Ook zonder het wekelijks uitrollen van de tuinslang én met dank aan de enorme es, Fraxinus excelsior, die nu al meer dan veertig jaar garant staat voor een flinke portie schaduw in mijn voortuin.

Maar nu is uitgerekend deze es zelf niet helemaal onbeschadigd gebleven bij de hoge temperaturen. Op een dag hoorde ik een hard gekraak … en zag vervolgens een zware tak uit de es naar beneden storten! Net niet op mijn pergolaatje! Ik haalde mijn man er maar even bij, want er was hier overduidelijk mannenwerk aan de winkel. Met alleen een takkenschaar zou het niet lukken om mijn planten onder de neergestorte dikke tak, met ook nog veel vertakkingen, te bevrijden. We haalden er nog een paar zagen bij en gingen aan de slag. Zagen zagen, wiede wiede wagen… Het was zo’n warme dag waarop je alleen nog maar uitgeblust onder je parasol kunt zitten. Maar dat moesten we maar even vergeten. 

De Groninger Kroon in een jaar zonder 'beurt'. 
Volgend jaar weer?

Doorzetten dus, tussen de omringende beplanting en bij die hoogzomer-  temperatuur. Maar als het straks herfst wordt hoeven we voor déze tak in ieder geval niet meer bang te zijn. Of zou deze de eerste zijn van de vele even oude takken in onze boom? Ik moest nog wel even wennen aan het idee: dat er zomaar nog meer grote takken in je tuin kunnen vallen, op wát er ook maar onder staat, en tamelijk geruisloos ook. Gelukkig zit de boom nog ‘goed in het blad’ en bladeren groeien nu eenmaal niet aan dode takken. Dat vind ik een geruststellende gedachte.

Ondertussen zit mijn appelboompje, Groninger Kroon, ook goed in het blad, maar daar zullen we het deze zomer dan ook mee moeten doen. Het beurtjaar is weer aan de beurt en dan worden er geen appels geproduceerd. Daar zijn deze appelbomen heel strikt in. Prima: nu heb ik nóg een heel jaar iets leuks om naar uit te kijken: appels uit eigen tuin! Of is er ergens in mijn tuin nog een strookje vrij voor een tweede platgesnoeid appelboompje? Op Google lees ik dat vrijwel alle appelrassen beschikbaar zijn als ‘miniboompje’! Dan kun je ze opstellen in rijen van drie, of vier. En dan natuurlijk in een zeker ritme van hun beurtjaren, zodat er elk jaar geoogst kan worden! Ik lijk wel Rupsje Nooitgenoeg - ho! stop! Mijn tuin is vol genoeg!