.jpg) |
| Datura metel, op internet ... |
Maar
niet alles is verkeerd afgelopen. Op 4 september 1991 trof ik bij (toen nog)
Intratuin in Groningen een Viburnum bodnantense dawn aan die tot op de dag van
vandaag mijn wintertuin van bloemen voorziet! De droogte van de afgelopen zomer
heeft hem wel teruggefloten, maar dat heeft de daardoor gehalveerde 28-jarige
struik overleefd; nog even en hij komt weer in bloei!
8
februari 1992: ‘Heerlijk zacht weer: ik móet gewoon naar buiten! Veel opgeruimd
- de biobak is al vol.’ En op 14 februari: ‘Natuurlijk ging er ook weer iets
mis: bij het lostrekken van het net haalde ik ook wortels van de Jackmannii (clematis)
naar boven. Ik heb ze maar weer teruggeduwd en de grond goed aangetrapt.’ Au,
het doet zeer aan mijn ogen, als ik dit lees. En terecht, want op 29 februari
meldde ik: ‘De clem. Jackmannii toch maar opnieuw geplant, met mest en bemeste
tuingrond.’ En ‘Er zit zelfs al een roosje in de miniroos! Ook meeldauw. Die
moet dus gesnoeid, behandeld en dan afharden en naar buiten.’ 7
maart 1992: ‘In de gang overwinterde een pot met een dood takje. Opruimen,
dacht ik, maar toen ik het takje eruit trok, bleek er een frisgroen blaadje
onder de grond te zitten. Gauw teruggeduwd. Volgens mij is het hortensia.’
Juist. Als
planten konden praten (en huilen!), dan zou je eens wat hóren, in die aan mij
overgeleverde tuin …
 |
| Viburnum bodnantense dawn |
 |
| Hortensia! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten