vrijdag 10 juni 2016

OMSLAG

In míjn tuin ...

... ben ik jarenlang bezig geweest met ‘opslag’. Ik propte de tuin helemaal vol en altijd was ik als een kind zo blij met de vele zaailingen. Nét als in het echt, in de natuur! Maar nu zit ik dus midden in een ‘omslag’, want het kan zo niet langer. Voor een aankomende bejaarde is het niet meer bij te houden allemaal. Het uur U heeft geslagen; ik moet nu eindelijk eens dóen wat ik al jaren zeg: ver-een-voudigen.

Hulp komt uit onverwachte hoek en wel van de natuur zelf! Die heeft de afgelopen winter menige plant doen sneuvelen op het slagveld van de klimaatverandering. Eerst werd het veel te vroeg lente, waardoor planten enthousiast uitliepen en ikzelf ook, met mijn snoeischaar. Maar dat kon natuurlijk niet goed gaan en de natuur floot ons terug met een klein doch doeltreffend wintertje. Beteuterd gingen de jonge uitlopertjes weer naar bed. Tot de wekker van de lente ging: hoera! opstaan allemaal! Helaas hadden niet alle planten een zwemdiploma en terwijl de regen wekenlang met bakken uit de lucht bleef vallen, gingen ze letterlijk kopje onder.
Allium 'Purple Sensation' in betere tijden,
boven het mooie blad van de herfstanemonen
De herfstanemonen hebben zware verliezen geleden, evenals de herfstasters. Mijn Alliums ‘Purple Sensation’ bloeiden altijd boven een weelde aan nieuw groen blad van deze herfstbloeiers, maar nu staan ze er kaal en schraal bij - hun lelijke eigen bladeren heb ik verwijderd. Zelfs een toonaangevende Hortensia ‘Annabelle’ is niet goed uit de startblokken gekomen en de bos Euphorbia polychroma is gedecimeerd tot een armetierig plukje.

Sinds jaar en dag verstopt achter een welgevulde klimop'haag',
onze samengestelde aftandse schutting ... Hoe moet dat ooit
nog goed komen ...
Maar dat is allemaal nog niets vergeleken bij het drama in de achtertuin, waar zich onder de vlonder een zwemparadijsje heeft ontwikkeld omdat het water er niet weg kon. Wisten wij veel: we zaten binnen te wachten, wekenlang, tot het droog zou worden. Maar toen was het kwaad al geschied. Klimop kan veel, maar niet zwemmen en zelfs niet watertrappen.
Aan twee kanten langs het vlonderterras is de prachtige klimopbegroeiing jammerlijk verdronken en voorlopig reddeloos verloren. Dat gaat minstens een jaar duren, voor de schutting weer schuilgaat achter het frisse groen van klimop. En terwijl ik dit schrijf, regent het alwéér, na een mooie warme dag. Op een rozentak onder de pergola zit een mus zich op te poetsen, om even later okselfris het luchtruim, zeg maar: het ruime sop, te kiezen. Van 'omslag' heeft híj nog nooit gehoord.

De Belgen wel: die gaan de flats aan de kust bejaardenbestendig (?) maken! Als ik nou eens een omslag maak naar makkelijke waterlelies: geschikt voor een natte én bejaardenbestendige tuin!

Juni 2016