VAN GEMEENTEWEGE(N)

In míjn tuin …

... is het rustig nu, na de koude start in het voorjaar en de daarop volgende groeispurt in een natte zomer. Er was veel in te halen en dat is gelukt. Voor volgend jaar hoop ik op weer uitbundig bloeiende rozen! Maar nu eerst de welverdiende rust voor mijn tuin.

Rosa Sanders White

Er is in deze saaie dagen trouwens afleiding genoeg buiten. Al een tijdje mag onze straat zich verheugen in een toenemende belangstelling van gemeentewege(n). Eerst verschenen er raadselachtige figuurtjes op het wegdek, voorzien van niet te herleiden cijfercombinaties. Maar dat was geen exclusief voorrecht; ook in andere dorpen kwamen we deze mysterieuze signalen tegen. Later verscheen er een busje waaruit een man tevoorschijn kwam met specialistische apparatuur, een plastic zakje en een schepje. In een rustig tempo, maar accuraat, boorde hij een schijfje uit het asfalt. Met een grondboor draaide hij zand uit het gat. Dat werd er zorgvuldig naast gedeponeerd. Het volgende boorsel was klei. Er verdwenen monstertjes in plastic zakjes en daarna schoof hij klei en zand terug in het gat, vulde nog wat bij uit een meegebrachte zak zand en dekte het gat af met het asfaltrondje. Alles werd weer netjes opgeborgen en de auto reed door om een eindje verderop het ritueel te herhalen. Ik had hem kunnen vragen naar wat en waarvoor, maar je hoeft niet altijd álles te weten.

Daarna kwamen de bladruimers en verschenen er mannen met schoppen en een graafmachine: om de riolering in deze buurt op orde te brengen.

Het oude asfalt wordt van de weg geschraapt ...

Maar het mooiste moest nog komen! Op een dag hoorde ik buiten een vrolijk gepiep: op de stoep voor mijn tuin stond een driepoot met daarop een lampachtig dingetje waar piepjes uitkwamen. Tot mijn schrik versnelden de piepjes toen ik erlangs liep: ik werd gedetecteerd! Een eindje verderop stond een man met ook al een lampje op een stok, maar hij leek niet onder de indruk van het gepiep en nu besloot ik ook maar eens mijn licht op te steken. Deze meneer was bezig “... de dikte van de nieuwe asfaltlaag op te meten.” “Geweldig!” riep ik en om mijn enthousiasme te verklaren vertelde ik hem dat hier negentien  jaar geleden een nieuwe stoep is gelegd. Hóóg, in verband met een nieuwe laag asfalt. Helaas was er voor dat asfalt toen geen geld. Maar nu horen we ineens tóch bij het dorp: ook wíj hebben nu een mooie nieuwe straat! Een lift voor huis en tuin!

December 2012