FAMILIEGRAF

In míjn tuin …

... laat mijn man zich van zijn beste kant zien, soms, als de nood hoog is. En dan nog voor niks ook. Het valt niet mee om ‘de man van’ te zijn. Van een tuinierende vrouw, in dit geval.

Op een vroege zondagochtend lees ik Romke van de Kaa: ‘Alles kan wachten’. Ondertitel: tuinieren op ontspannen wijze. Een inspirerend boek, dat mooi aansluit bij de zondagsrust. In deel 1, ‘Beschouwingen, tips en gemopper’, is een stukje opgenomen over krabbenscheer. Deze probleemloze plant heb ik ook in mijn vijver en ik ben benieuwd wat Van de Kaa daarover te melden heeft.

Het stuk begint met een beknopte uitweiding over de voordelen van een vijver in de tuin en wat daarbij zoal komt kijken. Bijvoorbeeld hoe geschikt waterlelies zijn om met hun bladeren het water koel te houden. Hij waarschuwt echter voor te kleine vijvers met te grote waterlelies, waarvan het blad boven het water uitgroeit “... als handen boven een graf”.

Als ik naar onze vijver kijk en de vergelijking doortrek, dan hebben wij daar een compleet familiegraf, voor een gróte familie! Vele handen steken boven dit graf uit en ik besef dat het anders moet. “Weet je wat ik doe,” zeg ik tegen mijn argeloze man, “ik haal die waterlelie eruit! Steeds maar dat blad uittrekken, het water zie je niet meer en dat allemaal voor drie bloemen per jaar!” Mijn man is in één keer wakker en bij de les, op die vroege zondagochtend. “De wáterlelie eruit?! Geen sprake van! Ik zal dat blad er wel uittrekken - dan zie je het water weer. En dan zal ik het voortaan bijhouden!”

Overmand door daadkracht beent hij in zijn badjas de tuin in en ik zie hem knielen bij de familiegrafvijver! Alles kan wachten, maar dit nu even niet. “Val er niet in, met die dikke badjas,” roep ik hem na, “dan kom je er niet meer uit!” Verder doe ik er het gouden zwijgen toe, want ik moet het stukje nog even uitlezen. Van de Kaa eindigt met een ‘gouden tip’: hij beveelt de krabbenscheer aan om vijverwater helder te houden én te voorzien van zuurstof! Ik weet genoeg nu. Mijn man moet nog douchen - een goed moment voor het verwijderen van de waterlelie!

En de krabbenscheer en ik, wij zwijgen als het graf - het is hier nog lang geen graventuin!

Oktober 2009