woensdag 26 maart 2025

VOORJAAR IN DE TUIN

In míjn tuin...

... ben ik weer als vanouds aan de slag gegaan. Bij de intrede van de afgelopen herfst heb ik alles gelaten zoals het was - even op de plaats rust. Dan de winter afwachten en hopen op niet teveel vorst. Op 11 januari dit jaar werd om 5.02 uur in de morgen code oranje uitgegeven voor de provincies Groningen en Friesland. Op dat tijdstip sliep ik, dus die code is aan mij voorbijgegaan alsmede de kans op '... gevaarlijk weer waarbij de impact groot is.' 

We konden de winter verder rustig afwachten en vervolgens in het nieuwe voorjaar ‘met dubbele eunergie’ (Wim Sonneveld, 2013) naar buiten.

Aan de slag met een schop en een hark om de zware klei open te breken en enigszins te ‘verkruimelen’. Daar moet je je niet teveel bij voorstellen, maar als het op een dag gaat regenen is het een goed moment om harde kluiten zo te bewerken. Dat maakt het planten van nieuwe aanwinsten wel zo gemakkelijk.

Maar hoe gaan die nieuwe planten eruit zien? In de tuinprogramma’s op onze tv’s zie je een gevarieerde stoet aan planten voorbijkomen. Meteen je favorieten noteren! Ook het Engelse programma ‘Gardeners World’ (vrijdag, BBC 2) is een aanrader, gespeend van opdringerige reclame. Monty Don deinst niet terug voor aanpassingen en/of veranderingen in zijn tuin - dat kan voor ons een goed voorbeeld zijn.

Waarbij opgemerkt dat smaken verschillen: ik heb nog nooit twee tuinen gezien die ‘sprekend op elkaar lijken’. De mogelijkheden die onze lapjes grond ons bieden zijn onuitputtelijk. Afmetingen doen er eigenlijk niet zo toe; een grote tuin kan imponeren, maar een kleine tuin kan ook ‘charmeren’. Bovendien is er ook een rol weggelegd voor de opbrengst. 

'Groninger Kroon', al 36 jaar
onze hofleverancier voor appels!

Plant gerust een bessenstruik, blauw of rood, tussen ander 'struikgewas'. En een appelboom doet niet onder voor een 'gewone boom', integendeel. Net zo min als peren-, pruimen-, kersen-, perzik- en abrikozenbomen! Verser kun je je fruit niet krijgen: zó van de boom geplukt. Ik kijk nu al uit naar de oogst van onze 'Groninger Kroon': eind september is het zover. 36 jaar geleden hebben we dit boompje geplant. Een kort scheef stammetje met één tak rechtop en een tweede tak schuin naar rechts. Niet echt een 'boom om mee voor de dag te komen', maar de appels (wel met beurtjaren) zijn lekker. Zeer geschikt voor appelmoes en natuurlijk ook appeltaart. Maar zo uit de hand smaken ze ook! En wie het kleine niet eert is geen Groninger Kroontje weerd!
Aan de slag! 

zaterdag 14 december 2024

NIEUWE ARTIKELEN




                                         
                                 Een  foto, gemaakt  in de winter van 2021 -
                                 het kán dus nog voorkomen, een flink pak
                                 sneeuw. Maar  misschien is dit nu wel een 
                                 nostalgisch  plaatje uit vervlogen tijden en
                                 is de wens de vader van de gedachte. We
                                  wachten het rustig af, met muts, sjaal en 
                                           natuurlijk ook handschoenen.                                  

DWARRELPLAATJES

In míjn tuin... 

... heb ik genoten van de afgelopen herfst waarin vooral de blauwe bessenstruik de aandacht trok met zijn prachtige naar rood verkleurende bladeren. Een vrolijke noot tussen het (nog) vele groen! Maar zoals aan alles kwam ook aan dit fenomeen, lees: ‘observeerbare gebeurtenis’, een einde. Je kunt er om treuren, maar zou mijn struik er altíjd rood uitzien dan was de charme waarschijnlijk snel verdwenen, samen met mijn aandacht. Alles went (de rest van deze uitdrukking laat ik even weg), maar afwisseling is óók leuk, in het groen van je tuin. Daarom treur ik ook niet om al die blaadjes die in de herfst zo vrolijk naar beneden dwarrelen en de bomen kaal achter zich laten. Lekker laten liggen; het is een winterjas voor onze planten en die wordt zeer op prijs gesteld. Zo’n bladerdek biedt ook schuilgelegenheid aan overwinterende beestjes als spinnen en wormen, dus daar ga ik niet in hooien. Wel moet de toegang tot ons huis beloopbaar blijven - natte bladeren zijn glibberig; je zou er lelijk onderuit kunnen gaan. Die vegen we dus bij elkaar. Je kunt ze dumpen in de ‘groene bak’, maar ook laten composteren in afvalzakken. Daar moet je dan wel wat gaatjes in prikken. Het is een uitstekend ‘recyclingproces’. Een proces waar hier wel wat meters vegen met de bezem aan te pas zijn gekomen. 

Een hoofdrol in de herfst:
Aster laevis calliope

En als dat allemaal achter de rug is, o! mijn rug, komt de tuinliteratuur in zicht. Lekker in een gemakkelijke stoel, koffie/thee of iets alcoholisch en een van de vele tuinboeken binnen handbereik om de eigenschappen van mijn tuinplanten nog eens na te lezen. En natuurlijk mag ook het plattegrondje daarbij niet ontbreken. Want zijn de bladeren eenmaal gevallen en resten daar buiten nog slechts staketsels, dan zijn de namen van deze vergane glorie, voor mij in ieder geval, soms niet meer te achterhalen. Het plattegrondje wordt dan een 'Aha!-Erlebnis'. Van harte aanbevolen: je 'Erlebnis' op een A4'tje. Bij een verhuizing ook leuk voor  nieuwe bewoners. Maar dat speelt hier in mijn tuin (nog) niet. 

Voorlopig heb ik zelf de meeste baat bij mijn plattegrond; het is een stabiele factor in mijn tuinbeleving. En ook een houvast bij het uitzoeken van nieuwe planten. Want je tuin kan nóg zo vol staan, je doet toch steeds weer nieuwe ontdekkingen bij een bezoek aan een bedrijf in tuinplanten. Even noteren dus van welke planten je meer wilt hebben! 

Ook al is het mij nog nooit gelukt om me aan het lijstje te houden ...

MET HET OOG OP DE WINTER ...


Na een kleurrijke herfst is het nu de beurt aan de winter. Wit van de sneeuw? Gaat het vriezen? Gaat het dooien? We willen het altijd zo graag nú al weten en gaan te rade op internet. Goed nieuws: een ‘horrorwinter’ wordt het niet - de laatste is al heel lang geleden. Maar het kan nog steeds ‘best wel koud’ worden. Heb je kwetsbare planten in je tuin dan is het verstandig om bij een temperatuur onder 0℃ deze planten af te dekken of, waar mogelijk, naar binnen te halen. Maar zolang het niet vriest blijft de grond bewerkbaar en is er geen enkele reden om het planten van nieuwe aanwinsten uit te stellen. Ook bollen kunnen nu nog de grond in. Tegenwoordig zijn we voor een winterse sfeer aangewezen op onze ouwe trouwe sneeuwklokjes - en dan ook nog in het voorjaar. 

Alle winters sneeuw ... met sneeuwklokjes

Maar doet de vorst alsnog zijn intrede dan moeten wij ons daarbij neerleggen (niet al te letterlijk nemen!) en voor het 'bollenplanten' misschien toch maar liever het voorjaar afwachten. Gelukkig is de maand december ook een van cadeaus; laten we een verlanglijstje maken voor de tuin! Een paar bloembollensoorten zijn nu al overal te koop en kunnen ook nu, begin december, nog nét door de ontvangers geplant worden - zolang het niet vriest! Dan gaat het om tulpen, hyacinten, narcissen en sneeuwklokjes.

Voor andere ‘bollenplanten’ moeten we nog even geduld hebben. Zo houden we tijd over om op tv YouTube te raadplegen: voor het BBC item ‘Gardener’s World’. En natuurlijk ook om de tuinboeken nog eens uit de kast te halen. Ook daarin is veel inspiratie te vinden. Zo kwam ik bij een antiquariaat in Groningen in het bezit van een Spectrum Natuurgids: Wilde Bloemen. Oorspronkelijke titel ‘Wild flowers of Britain’, 1977, met maar liefst meer dan 1000 soorten, in kleur gefotografeerd en voorzien van gedetailleerde beschrijvingen! Een toevalstreffer van de bovenste plank - staat nu in onze boekenkast voor het grijpen, op de middelste plank. Want wij tuiniers zijn eigenlijk allemaal óók ‘rupsjes nooitgenoeg’ (zie ‘Rupsje Nooitgenoeg’, prentenboek voor kleuters van schrijver Eric Carle, beslist ook leuk voor andere leeftijdsgroepen).

                             

Maar nu nog even terug naar de tuin, waar we in de afgelopen herfst weer appels konden plukken van onze twee (laagstam) appelboompjes. Van één weet ik de naam nog: Groninger Kroon. De naam van de andere appelproducent weet ik helaas niet. Wèl dat ze bij ons goed in de smaak vallen. Als je wilt voorkomen dat alle appeltjes uit eigen beweging op de grond vallen moet je regelmatig hun rijpheid controleren. Dat gaat zo: met je hand voorzichtig een (laaghangende) appel iets optillen. Laat het steeltje los dan is de appel rijp. Zolang je de appel niet kunt plukken is hij nog niet rijp. Het vraagt veel geduld van de liefhebber, maar dwingt ook respect af voor de appel. Die kan zelf wel bepalen wanneer hij rijp is en laat pas dán los. Plof! Ja, en dan ligt hij verscholen tussen de planten aan de voet van het appelboompje. Ga maar zoeken. Gelukkig hebben wij de meeste appels voor ons zelf ‘veilig kunnen stellen’, maar de vogels, vrolijke flierefluiters, gunnen we ook wat.

Tot zover het buitengebeuren. Want nu drijft de winter ons naar binnen. Gaat het vriezen? Kunnen we onze tuin nog van een sneeuwpop voorzien? Volgens ingewijden neemt de kans op echte winters met ijs en sneeuw ‘significant’ af, maar zijn koude sneeuwrijke winters in ons land nog altijd niet uit te sluiten. Dus leg de wanten, mutsen en sjaals maar klaar: dan kom je beslagen ten ijs als je je tuinplanten alsnog wilt ‘isoleren’. Bijvoorbeeld met de bladeren die nú uit de bomen dwarrelen…

TUINKALENDER - december/januari


TUINKALENDER

 Het kan dooien maar ook, nog steeds, vriezen, dus houd iets bij de hand om de tuinplanten die niet vorstbestendig zijn ermee af te dekken.

 En zet een zandzak klaar voor de gladheidsbestrijding. Ook fijn voor de krantenbezorger en de postbode.

 Heb je nog een sneeuwschuiver? Voor: je weet maar nooit.

 Maar laat je niet weerhouden van een bezoek aan een tuincentrum; vorstbestendige planten kunnen zéker nog een bijdrage leveren aan het uitzicht op je tuin.

 Rozen doe je onder álle omstandigheden een plezier met een laagje compost.

 Vogels stellen altijd, ook in de winter, prijs op een schoon vogelbad.

 En dat niet alleen: graag ook nog wat voer, nu de meeste slakkensoorten in winterslaap gaan.

 Versier tijdens de kerstdagen ook buiten wat boompjes en struiken: met vetbollen voor het achtergebleven vogelvolk.

 In de laatste week van december kun je ook nog snoeien: esdoorns, haagbeuk, berk en walnoot.

 Bij aangekondigde vorst de buitenkraan aftappen en de regenton legen.

 Tot slot: geniet van al die feestdagen op de valreep naar 2025!

 

zondag 13 oktober 2024

NIEUWE ARTIKELEN

       

   

...en koud of niet: hang vogelvoer op en geniet!

Nieuwe artikelen verschijnen in december wanneer Sint Nicolaas op 5 december het spits afbijt, waarna we voor 25 december de kerstboom van stal halen en op 31 december het jaar 2024 afsluiten met ‘vuurwerk’, oliebollen en appelflappen! We heffen de glazen en hopen op / wensen elkaar en die arme buitenbeestjes een goed nieuw jaar met als altijd het lekkerste sluitstuk van het jaar: een schaal vol oliebollen. ‘Proost!' ‘Santé!’ Maar nu eerst nog de herfst beleven, met pinda's en ander vogelvoer, zodat onze tuinvogels weten waar ze terecht kunnen de komende winter...                                        

HERFSTIG

In míjn tuin ...

... heeft de warme droge zomer dit jaar eerder dan we gewend zijn al heel wat blaadjes laten dwarrelen. Allemaal dor en bruin. Maar gelukkig zijn de achterblijvers in bomen en struiken nog steeds veruit in de meerderheid. En voor het winter wordt is er nu eerst nog de herfst, met hopelijk herfstige regenbuien, zoals we dat van dit jaargetijde gewend zijn. Dan komt alles weer een beetje in evenwicht, hoop ik. Maar nu eerst nog de ‘nazomer’ waarin niet alleen de zomerbloemen maar ook de fruitbomen en -struiken nog hun beste beentjes voorzetten.

Groninger Kroon

Zoals onze in de loop van decennia scheef gegroeide Groninger Kroon, die deze zomer toch weer meer appels heeft geproduceerd dan in het vorige oogstseizoen. Dat was zíjn beurtjaar en nu zijn wíj aan de beurt, zullen we maar zeggen. Ze zijn nog wat aan de kleine kant, maar daar kan een natte herfst nog wel iets aan toevoegen. Bij mijn weten hebben we dat appelboompje destijds netjes rechtop geplant, maar in de loop van decennia is hij toch wat scheef gaan hangen. Misschien jammer, maar het oogt zwierig, alsof hij elk moment kan opstijgen, met appeltjes en al de wijde wereld in! Maar dat laat ik niet gebeuren! Groninger Kroontjes zijn superlekker, in de hand én in de taart!

Wat jaren geleden is er tot onze verrassing langs de schutting nóg een appelboompje opgekomen, met lange dunne takken op een laag stammetje. Hoe, wie en wat is tot op heden niet bekend. Dus noemen we dit boompje gewoon ‘appelboompje’. De schutting bood achterwaarts geen ruimte, waarop het boompje reageerde met een grote bos naar voren hangende takken. De oogst valt weliswaar nog steeds een beetje tegen, maar wie hier het weinige niet eert, is geen appel weerd. Zal ik maar zeggen. 


Corylus avellana, hazelnoot

De appels hebben trouwens zeer appelwaardige afmetingen. Het boompje heeft inmiddels, al voorover hangend, een nauwe band met de hazelnootstruik, Corylus avellana, én met de blauwe bessenstruik. Heb je die laatste nog niet in je tuin dan moet je beslist eropuit om er een aan te schaffen: super lekkere en gezonde bessen!


                                                       de bessen, vers in eigen tuin!

Ondertussen kom ik ook planten tegen met een jarenlange voortreffelijke staat van dienst die desondanks nu toch wel wat ouderdomsverschijnselen vertonen. Ik ben hier niet de enige! Maar ze hebben wél iets op mij voor: hun dorre blaadjes kunnen moeiteloos verwijderd worden en met een gieter water komen ze vaak opnieuw in bloei; zíj wel!

Ik moet eens in gesprek, met mijn tuin

NA-ZOMEREN

Een mooie zomer is voorbij. De hoogste temperatuur deze zomer werd op 13 augustus gemeten in Nieuw-Beerta: 34,9°C - het kan verkeren!

Maar toch ga je uitkijken naar de zo vertrouwde bewolking waaruit dan ineens een flinke plens regen neerdaalt, regelrecht naar de planten in onze tuinen die het zo lang zonder water hebben moeten stellen. Want de aanvankelijk nog goed gevulde regentonnen waren al gauw leeg en om de haverklap sproeien met het schone drinkwater uit de kraan is ‘not done’.

Maar het weerbeeld bedriegt ons niet; er liggen nu toch wel regengebieden in het verschiet. Het kan tenslotte niet eeuwig zomer zijn - een natte herfst zal hopelijk zorgen voor een mooie afwisseling.

Want dan is er nog steeds tijd om verloren gegane beplanting aan te passen: met droogtebestendige planten! Daar heb ik nog nooit bij stilgestaan: wie kan niet zonder water en wie wél? En zijn die planten ook zonbestendig? Want er is natuurlijk ook nog een categorie ‘schaduwplanten’. En hoe koud wordt het in de komende winter?

Herfstasters

Gelukkig  kan tuinieren altijd, in elk jaargetijde. Echt strenge winters  hebben we  al jaren niet meer gehad. Wie op internet  op zoek gaat  naar de  komende ‘winterverwachting’  belandt in een  wirwar van mogelijkheden. Niet doen dus en je  tuin gewoon, als  altijd, voorbereiden op lage temperaturen, eventueel onder nul. Noteer de niet- of minder vorstbestendige planten in je tuin en bedenk voor  deze zwakke broeders een vorstbescherming, zoals bijvoorbeeld een mulchlaag  van  compost. Fijn  als  je een  compostvat in  je tuin  hebt.  Maar compost  is ook verkrijgbaar in tuincentra. 

En als je daar dan toch bent kijk dan ook gerust uit naar winterbestendige planten. Zoals de Viburnum bodnantense dawn, in mijn tuin ruim 2 meter hoog, in bloei van november tot in de lente en ook nog voorzien van een aangename geur. Ook aanbevolen: Viburnum bodnantense ‘Charles Lamont’, bloeit in januari en februari. Ben je blij met deze Viburnums, vul de familie dan aan met een Viburnum tinus, een groenblijvende sneeuwbal (apart!), bloeit van oktober tot april met roze-witte bloemen en is tevens leverancier van donkerblauwe bessen: voer voor vogels.       

En, vooruit, als er dan nóg wat ruimte over blijft, kies dan de Viburnum odoratissimum var. Awabuk: geurend, zoals de Latijnse naam zelf al zegt. En met het oog op de komende winter is er ook nog de Japanse Sneeuwbal: Viburnum plicatum ‘Watanabe’. Bloeit overigens van mei tot en met september (vijf maanden!) met mooie schermen lichtgroene bolletjes, omrand met witte bloemetjes. In de herfst kleurt het blad rood. Is wel winterhard maar niet wintergroen, deze ‘Sneeuwbal’. In de herfst verliest de ‘Watanabe’, net als de meeste andere tuinplanten, zijn bladeren; allemaal.

Tot zover het struikgewas. Want er bloeit meer in de herfst. Sommige plantenfamilies zijn er zelfs naar vernoemd: herfstanemonen bijvoorbeeld. Deze anemonen beginnen hun bloei al in augustus en bloeien door tot november; de bloeitijd verleng je door regelmatig de uitgebloeide bloemen te verwijderen.

En natuurlijk is er ook nog het ‘Nieskruid’: uit de Helleborus-familie, ook wel ‘Kerstroos’ genoemd. Je kunt er in ieder geval zó je neus in steken, zonder te niezen. Wel even hurken want dit zijn lage winterbloeiers; ze floreren vanaf begin december tot in maart.

En als je dan toch op je hurken zit: plant herfsttijlozen ofwel ‘Colchicum-bollen’. Ze zijn nu, in de herfsttijd, kant en klaar in bloei te koop. Geef ze een plekje in je tuin waar je ze ook vanuit huis kunt zien, voor als het regent. In tegenstelling tot wat we gewend zijn bij onze planten stelt de ‘Colchicum herfstijloos’ de groei van zijn blad uit tot ver na de jaarwisseling. Pas in het voorjaar zien we het blad van deze herfstbloeier. Gevalletje: je gaat het pas zien als je het doorhebt.

Tot slot de hamvraag: wil je toch graag sneeuw zien in de winter? Plant dan zelf een sneeuwbal! Geen ‘gooier’ en natuurlijk ook geen ‘dooier’. Op zoek naar een plantbare sneeuwbal kom je al gauw uit bij Viburnum plicatum ‘Watanabe’, Japanse Sneeuwbal.

Liefhebbers van échte sneeuw hebben in hun tuin voorlopig nog het nakijken…

Nu eerst de dorre blaadjes verzamelen, voor het gaat regenen!





                           
Viburnum bodnantense dawn

 



                                            Colchicum, herfsttijloos

TUINKALENDER OKTOBER-NOVEMBER

TUINKALENDER

 Het is herfst, de derde fase in de tuin, dit jaar ingegaan op 22 september.

Binnenkort kunnen de bladeren weer uit de bomen dwarrelen: dan is het voor ons vegen geblazen.

Verzamel het gevallen (vochtige) blad in een plastic vuilniszak en prik daar gaten in zodat het blad kan composteren.

Maar er is ook nog tijd om verloren gegane planten te vervangen.

Er zijn genoeg planten in bloei om de zomer mee uit te luiden; vul je assortiment zo nodig aan.

Om de herfst ín te luiden: herfstasters, herfstanemonen, lampepoetsergras (Pennisetum), vetkruid (Sedum), bolchrysanten, heide, zonnehoed (Rudbeckia Echinacea, geel als de zon zelf), zonnehoed (Echinacea purpurea) en nog veel meer.

 Maak je lijstje ter plekke in je tuin, zodat je precies weet waar ruimte is voor de nieuwe aanwinsten.

De vogels trakteren we op schone nestkasten en (slingers) vogelvoer.

Op 27 oktober gaat de wintertijd weer in. We zetten de wekker ’s nachts om 3 uur terug naar 2.00 uur - welterusten en lekker uitslapen!

donderdag 15 augustus 2024

NIEUWE ARTIKELEN

    



Nieuwe  artikelen verschijnen in oktober  wanneer het buiten nog  wat 'nazomert' en  we  soms ook onze planten nog  van water moeten voorzien. Doe dat wel met beleid; het gaat om drinkwater en (even afgezien van de kosten van de regenton) een aanzienlijk bedrag op je waterverbruik.

Maar nu éérst in je tuin genieten van de zomer!          

VIER DE ZOMER!

 In míjn tuin...

wordt  de zomer gevierd  met  appelbloesem (twee soorten!), blauwe  bessen en natuurlijk ook japanse wijnbessen! En tot mijn grote verrassing  ontdekte ik aan een struikachtig boompje, waarvan ik de naam helaas niet meer weet, vier appelachtige groene bolletjes die, weliswaar  heel geleidelijk, nog steeds doorgroeien. Benieuwd hoe groot ze worden en natuurlijk ook: hoe smaken ze?

  Déze appelboom, een Groninger Kroon, floreert al 
 jaren  zo
nder concurrentie. Daar zou nu wel eens
veran
dering in kunnen komen...


En daarmee houdt de eetbare waar op. Eigen schuld, dikke bult; wie niet zaait zal ook niet oogsten, een wet van Meden en Perzen. Hoe dan ook, we komen niets tekort. Een tweepersoons huishouden heeft nu eenmaal niet veel nodig om overeind te blijven. Maar het blíjft natuurlijk leuk: gewoon even naar buiten lopen en plukken wat je nodig hebt. Verser kun je het niet krijgen. Mocht er dus nog ergens een plant het loodje leggen dan kunnen we alsnog onze fruitteelt uitbreiden. Een perenboompje zou een goede keuze zijn: voor perensap! Toch weer iets heel anders dan appelmoes. Of een strook met aardbeienplantjes, met hun opgewekte frisrode kleur. Die moet je wel op tijd voorzien van een overkapping want aardbeien staan hoog genoteerd op het menu van het vogelvolk. En dat zien we liever ‘jagen’ op slakken. Zo heeft alles en iedereen een eigen belang.

En risico’s zijn nu eenmaal een vast onderdeel van het leven, ook in de tuin. Je kunt nóg zo je best doen om er iets moois van te maken, er zijn altijd wel wat tegenvallers. In de mooie zomer van nu mis ik soms toch wel een kletterende regenbui, al was het alleen maar om de regentonnen weer even bij te vullen. Maar ik moet toegeven dat de ‘schade’ door het uitblijven van een flinke (onweers)bui tot nu toe reuze meevalt. Blijkbaar zijn ook planten in staat zich aan te passen. De appeltjes vallen niet uit de boom en de blauwe bessen doen in smaak niet onder voor de bessenoogst in voorgaande jaren.

Blauwe bessen in aantocht; ze rijpen niet allemaal tegelijk.

De vaste planten bloeien als altijd en zorgen voor kleurrijke toetsen in de overvloed aan groen. Zoals Astilbe, een lid van de steenbreekfamilie, met in de zomer karmozijnrode bloemaren die ook in de winter, maar dan bruin, een bijdrage leveren aan mijn uitzicht op de tuin. Wordt het bruin me in de winter te somber dan kan ik de stelen alsnog verwijderen.

Gelukkig heb ik goed zicht op de (dove) ‘mansoren’, die qua gehoor weliswaar niet scoren maar qua kleur jaarrond tot de groenblijvers horen met purperen bloempjes in de lente.

Maar nu eerst: mooi zomeren!