ZOMER!

 Heggenmussen

Hoera! Op dinsdag 21 juni is het zover: zómer! En de coronamaatregelen zijn van de baan! Het leven wordt weer als vanouds!

In de afgelopen jaren was de tuin een fijne plek waar je als altijd je gang kon gaan, want planten hebben geen boodschap aan ‘maatregelen’. Omgekeerd hebben planten wel degelijk een relatie met hun verzorgers. In haar boek ‘Tuinieren voor de geest’ gaat psychiater en psychotherapeut Sue Stuart-Smith uitgebreid in op de relatie tussen tuinieren en persoonlijk welbevinden: horticulturele therapie. Wij kennen ook de uitdrukking ‘een gezonde geest in een gezond lichaam’: je moet niet alleen je lichaam in beweging houden, maar ook je geest. Alle tuiniers weten het: je graaft, je spit, je plant en trekt onkruid uit en al die tijd ben je in je hoofd ook bezig met een breed scala aan onderwerpen. Van ‘onkruid- ergernis’ en ‘wat eten we vanavond’ tot ‘bloeivreugde’ en wie weet wat nog meer.

De bloeivreugde bereikt nu zijn hoogtepunt, in geuren en kleuren. De uren buiten blijken welbesteed en vanaf een luie stoel op het terras dwalen we met onze ogen door de tuin. Vlinders fladderen van bloem naar bloem, op zoek naar nectar, en concurreren met bijen en hommels. In de dakgoot kwettert een nieuwe generatie mussen en tussen de tuinplanten worden pimpel- en andere jonge meesjes gevoerd.

Asarum - mansoor

Maar helemaal perfect is het plaatje natuurlijk nooit. Zou ook saai zijn, als er geen reden meer was om uit je luie stoel overeind te komen. Want er zijn altijd verrassingen: een plant die twijfelachtig uit de winter kwam en toch weer bloeit. Of de bodembedekkers die elkaar nu bereiken, precies zoals je gehoopt had. En die aparte blaadjes, waarvan je geen idee meer had wat het was, groeien uit tot volwassen blaadjes en dan weet je het weer: ach! dat zijn de mansoren, Asarum, uit de pijpbloemfamilie! Ze houden het hele jaar stand, maar in het voorjaar knip ik de oudste ‘oren’ er toch altijd even uit. Maar waar komen die namen toch vandaan?! Ik heb nog nooit een man gezien met een pijp in zijn oor - maar dat komt misschien omdat ik altijd in mijn tuin bezig ben. Als je zo’n mansoor uit die familie optilt kun je daaronder ook knopjes zien: piepkleine oorbelletjes! In mei en juni bloeien de mansoren met bruinpaarse bloemetjes. Ze breiden zich dus ook vanzelf uit en dat vind ik een geweldige eigenschap van deze plant.

Pachysandra terminalis

Om er nog wel wat variatie in aan te brengen heb ik er in het afgelopen jaar een andere groenblijvende bodembedekker tussen geplant: Pachysandra terminalis, ook wel ‘dikkemanskruid’ genoemd. Waarom is mij niet bekend. De vorm van de blaadjes doet denken aan buxus en dat is niet vreemd, want deze plant behoort inderdaad tot de buxusfamilie. Ooit prees ik Pachysandra terminalis aan met het rijmpje ‘omdat het zonder toch wat kaal is’. De plant heeft zich inmiddels ruimschoots bewezen! Zijn standplaats, niet de hele dag in de zon, draagt daar ook aan bij. Het is een typische schaduwplant. 

Maar in de zomer, met de zon in de hoogste stand,  is er ook behoefte aan planten die deze weelde wél kunnen dragen. Zonaanbidders dus. Een plantengroep waarvan je het misschien niet zou verwachten omdat de bloei pas in augustus begint en doorgaat tot en met oktober is de aster. Typisch een plant om lang plezier van te hebben. Vooral ook omdat er zoveel variëteiten zijn, in hoogte en in kleur. Margrieten horen ook bij de zonaanbidders, met hun fris witte bloemblaadjes en gele hartjes. Want ja, geel en oranje mág weer in de tuin! Helenium, zonnekruid, is dan ook een aanrader. Kleuren: geel, oranje en zelfs koperkleur.

Gewoon doen dus! De zomer is in aantocht, met zijn 'koperen ploert'! Neem gepaste maatregelen, met zonnebrandcrème, geniet vanuit de schaduw van je zonovergoten tuin en geef water, op de goede temperatuur, uit je regenton!

Verscholen regenton