zaterdag 12 juni 2021
NIEUWE ARTIKELEN
donderdag 10 juni 2021
BODEMBEDEKKERS
In míjn tuin...
…
ondervind ik dagelijks aan den lijve hoe fijn het is om daar bezig te zijn en
dan ook nog resultaat te zien. Maar wat je ook aan den lijve ondervindt, is het
toenemend aantal levensjaren, waar de lichamelijke conditie niet altijd in
meegaat. In het vroege voorjaar ben ik dus maar eens begonnen met het
letterlijk vergroenen van dit aan mij toevertrouwde stukje aarde. Voor
vereenvoudiging en minder werk, maar natuurlijk ook voor de verandering; weer
eens iets nieuws.
Samengevat
kwam ik zo uit bij bodembedekkers, bij voorkeur groenblijvend. Dan ligt gras
misschien voor de hand. Daar kun je hele voetbalvelden mee beplanten:
ijzersterk, goed beloopbaar en te maaien met een zitmaaier - wat wil een mens
nog meer. Maar nee, dit mens wil helemaal niet ‘zitmaaien’ en ook graag nog wat
variatie in de beplanting - en dat is wonderwel gelukt.
Een nog kleine verzameling planten heeft inmiddels zijn opwachting gemaakt. Het aantal tinten groen is daarmee weliswaar bescheiden, maar in ieder geval voorlopig genoeg. Deze groenblijvers zijn stuk voor stuk ook vorstbestendig. De laatste winter was er weliswaar een van de zachte soort, maar dat kan verkeren.
Sedum spurium |
Pachysandra terminalis |
Zorg voor een onkruidvrije ondergrond en
blijf wieden: tot alle bodembedekkers elkaar gevonden hebben.
Én zorg voor een fijne stoel - éven
zitten, pfff… in je vergroende tuin …
ZOMER IN AANTOCHT!
Heggenmussen
Toch elk jaar weer iets om naar uit te kijken: de tuin in de zomer! Op zijn mooist - of op háár mooist? Uitgangspunt voor dit soort vraagstukken is het Latijn en dan gaat het hier om ‘hortus’ en dat is mannelijk. En wie houdt zich bezig met aanleg en onderhoud van deze hortus? Inderdaad: de hortulanus, verantwoordelijk voor het beheer van een botanische tuin. Maar toch kent het Latijn ook het woord hortulana, ofwel: tuinierster. Had ik dit niet opgezocht, ik had het niet geweten, heb er nog nooit iemand over gehoord.
Maar of je
nu een hortulanus of een hortulana bent, de zomer is voor álle tuinliefhebbers
toch wel het mooiste seizoen van het jaar. Alles komt nu echt in bloei en we
kunnen er volop buiten van genieten. Een voorrecht, in ons dichtbevolkte land,
waarvan we ons niet altijd bewust zijn. Talloos veel mensen moeten het zonder
een tuin doen, terwijl er helaas ook nog steeds talloos veel tuinen betegeld
worden.
Heel lang
geleden belde ik met ‘het gemeentehuis’: over een ‘verplichting voor een
bepaald percentage groen bij alle huizen’. De reactie was eigenlijk
voorspelbaar: gaat u die tuintjes dan onderhouden? Plan van de baan. Zou het
verschil maken als alle huizen zonder tuin standaard opgeleverd konden worden met
een gemetselde plantenbak? Elke halve m² is tenslotte meegenomen.
Feit is wel
dat het klimaat niet persé afhankelijk is van met zorg aangelegde tuinen. Een
braakliggend terrein, begroeid met ‘onkruid’ voldoet uitstekend en heeft zelfs
een belangrijke functie als leverancier van voedsel voor insecten en andere dieren,
die op hun beurt ook een belangrijke schakel zijn in de natuur en onze tuinen.
Toch zijn tuiniers over het algemeen verwoede ‘onkruiduittrekkers’ en ik sluit mijzelf niet uit. Wij zijn ook welbekend met de term ‘woekerplanten’ en kiezen bij voorkeur het onschuldiger tuinplantenarsenaal. Want tuinieren moet wel leuk blijven. En smaken verschillen: dat moet vooral óók zo blijven. Alleen de namen al van het ‘onkruid’: heermoes, zevenblad, varkensgras, berenklauw, weegbree, fijnstraal, akkerdistel, brandnetel, wolfskers en doornappel - ze spreken voor zich.
Opmerkelijk:
vingerhoedskruid, taxus en de peulen van goudenregen, erkende tuinplanten, zijn
giftig - en daar hebben we dan weer géén probleem mee.
Snijd 30 gram vers zevenblad, Aegopodium podagraria, fijn en kook dit 10 minuten in 6 deciliter water. Dan zeven en naar smaak honing toevoegen. Drink smakelijk!
Paardenbloemen |
Mochten er in de afgelopen natte winter planten verloren gegaan zijn, dan geeft dat nu ruimte voor de aanschaf van nieuwe planten. En misschien zelfs een nieuwe bestemming voor de vrijgekomen ruimte. Ik zal geen reclame maken voor de leverancier, maar in het afgelopen voorjaar heb ik binnen op mijn vensterbank een arsenaal aan (eetbare) plantjes verzameld en opgekweekt, die inmiddels rijp en wel de stap naar buiten hebben gezet. Mijn moestuintje, in de winter wel eens aangezien voor kattenbak, had ik afgedekt, zodat ik mijn kwekelingen van diverse groenten in schone aarde kon uitplanten en daar plukken wij nu de ‘vruchten’ van voor een gezonde maaltijd, buiten in de warme zomerzon!
TUINKALENDER
► Het gazon vraagt weer aandacht: maaien, maar ook beluchten en van mest voorzien.