NIEUWE ARTIKELEN VERSCHIJNEN
donderdag 10 januari 2019
MEDITERRANNEE
In míjn tuin ...
…
heeft Koning Winter vrij spel, in de rust tussen herfst en voorjaar. Zowel de
beroeps- als de amateurmeteorologen waren er in het late najaar van 2018 nog
niet uit welke kant van deze koning we deze winter te zien zouden krijgen.
Omdat ik toch graag wilde weten waar ik aan toe was, zocht ik op het alwetende
internet en stuitte op maar liefst 17, zéventien, tekenen die veel sneeuw
voorspellen.
Er
zijn heel leuke bij, zoals die van de spechten die bomen met elkaar delen. Onder
het motto: op een kluitje in de boom zitten is warmer dan in je eentje op zo’n
kale tak. Ook leuk: de nekharen van koeien zijn bij sneeuwval dikker dan
normaal, lees ik. Wie heeft in de afgelopen zomer wat nekharen van koeien
uitgetrokken, zodat we dat kunnen nameten? Een ander signaal kan komen van
hardnekkige mist in augustus: kan iemand zich dat nog herinneren?
En
mocht je onverhoopt in huis een kleine colonne muizen aantreffen, op zoek naar
eten, dan mag ook dat beschouwd worden als een signaal om toch vooral ook zelf
een noodvoorraadje aan te leggen. Wel op een voor muizen onbereikbare plek
natuurlijk. In de ijskast dan maar.
En mocht je in de afgelopen herfst kleine kuddes zwijnen hebben zien passeren, op zoek naar kauwhout, dan mag ook dat opgevat worden als een aansporing om vooral nog wat extra brandhout in te slaan. Verder zijn in een strenge winter buiten meer eikels te vinden dan voorheen en de ganzen zijn trouwens in de afgelopen herfst vroeger dan normaal vertrokken naar ijsvrije zones. Zíj wel.
Kleine kudde kleine zwijntjes ... |
En mocht je in de afgelopen herfst kleine kuddes zwijnen hebben zien passeren, op zoek naar kauwhout, dan mag ook dat opgevat worden als een aansporing om vooral nog wat extra brandhout in te slaan. Verder zijn in een strenge winter buiten meer eikels te vinden dan voorheen en de ganzen zijn trouwens in de afgelopen herfst vroeger dan normaal vertrokken naar ijsvrije zones. Zíj wel.
Gelukkig is er in dit kersverse nieuwe jaar ook alweer
uitzicht op een kersvers nieuw voorjaar. We merken er nog niet zoveel van, maar
het lengen van de dagen heeft een aanvang genomen. De tuin neemt het er nog
even van; er heerst rust, zonder gespit, gepluk, gegraaf, geknip en gezaag.
Hoewel: een bosje sneeuwklokjes in een lief klein vaasje is natuurlijk niet te versmaden. De eerste klokjes zijn nu al te zien, maar er zijn ook soortjes die later in bloei komen, tot zelfs pas in april. Hommels en honingbijen zijn er blij mee, met deze typische stinzenplant. En ik zelf natuurlijk ook, met deze eerste tekenen van bloei. De meest voorkomende sneeuwklokjes, de ‘gewone’, behoren trouwens tot de familie van de narcissen. En wij vinden deze stinzenplant dan wel typisch Hollands, ‘bolland’, maar oorspronkelijk komt dit bolgewasje toch echt uit Zuid-Europa: een stukje Mediterranee in mijn Hollandse wintertuin.
Hoewel: een bosje sneeuwklokjes in een lief klein vaasje is natuurlijk niet te versmaden. De eerste klokjes zijn nu al te zien, maar er zijn ook soortjes die later in bloei komen, tot zelfs pas in april. Hommels en honingbijen zijn er blij mee, met deze typische stinzenplant. En ik zelf natuurlijk ook, met deze eerste tekenen van bloei. De meest voorkomende sneeuwklokjes, de ‘gewone’, behoren trouwens tot de familie van de narcissen. En wij vinden deze stinzenplant dan wel typisch Hollands, ‘bolland’, maar oorspronkelijk komt dit bolgewasje toch echt uit Zuid-Europa: een stukje Mediterranee in mijn Hollandse wintertuin.
Sneeuwklokjes, ook buiten niet te versmaden ... |
GOEDE VOORNEMENS
Heggenmussen
Wat
fijn: een heel nieuw jaar ligt voor ons, met ontelbare mogelijkheden om het nu
eens goed aan te pakken, om er echt een goed jaar van te maken! Want moed
verloren, al verloren en zo zijn we niet getrouwd. Ik wens iedereen dus het
allerbeste in 2019, met de wetenschap dat het mensenwerk blijft en ook 2019
geen perfect jaar zal worden. Maar laten we het vooral proberen!
De
tuinsector is voortvarend van start gegaan met een rijtje verkiezingen. Dé tuin
van het jaar 2019 zal in ieder geval niet in onze omgeving te zien zijn: van de
zes genomineerde ligt die in Zwolle het dichtst in de buurt. En eigenlijk is de
titel misleidend, want wij, gewone huis-, tuin- en keukentuiniers, komen niet
in aanmerking. Het gaat hier om beroepseer: om professionele bedrijven met
tuinmannen en -vrouwen die er verstand van hebben. Daar kunnen wij
hobbytuiniers met ons toentje dus niet aan tippen. Gelukkig maar: nu hoeven we ook
niet mee te doen met elk jaar weer een nieuwe trend of kostbare plantenverzamelingen
of zelfs het planten van volwassen bomen.
Maar
mocht je net verhuisd zijn naar een nieuwbouwwoning met een nieuwbouwtuin dan
ligt daar een wereld aan mogelijkheden aan je voeten. Het thema van LTO
cultuurgroep Laan-, Bos- en Parkbomen voor de boom van dit jaar luidt: ‘Schaduw
gevende Bomen’. Dit thema sluit naadloos aan bij de ontwikkelingen in ons
klimaat. De afgelopen zomer was de warmste ooit, waarin trouwens ook het
droogterecord werd gebroken, met zelfs onbevaarbare rivieren. Dat is een
zorgelijke ontwikkeling. En wij Nederlanders zijn niet de enigen die ermee te
maken hebben.
... en alle bomen en boompjes tellen mee, met of zonder specht ... |
Van
3 tot 14 december kwam de wereldtop bijeen op de Klimaatconferentie in het
Poolse Katowice om daar de wereldwijde klimaatverandering te bespreken. Er is
meer groen nodig voor de verdamping van al het regenwater, maar ook voor
verkoeling, nu de aarde meetbaar opwarmt. Tegeltuintjes zijn uit den boze: daar
moet iets op bedacht worden om de eigenaren over de streep te trekken. Maar
behalve meer groen moet er ook meer aandacht komen voor de watervoorziening van
ons groen. Het aanleggen van een ‘wadi’ komt voorbij. Maar wat is dat?
Een
wadi is eigenlijk een drooggevallen rivierbedding, waar in natte periodes grote
hoeveelheden neerslag hun weg vinden. Ze komen ook voor in woestijnen, waar
reizigers de droge beddingen vaak als pad gebruiken. Door een combinatie van
neerslag en grondwater kan er soms een onverwacht grote hoeveelheid water door
de beddingen stromen, waarbij helaas ook mensen verdrinken. Zover zal het in de
tuin niet komen; het gaat hier uitsluitend om een wadi in de functie van
waterreservoir en minder belasting voor de riolering. Straten en daken zijn dan
niet meer verbonden met het riool: regen wordt via een ‘hemelwaterriolering’ of
over maaiveld naar de wadi afgevoerd waar het in de bodem wordt opgenomen of
uiteindelijk afgevoerd naar oppervlaktewater: sloten, rivieren of kanalen.
Aan
toepassing in bestaande bebouwing hangt uiteraard een prijskaartje: alleen de
zon gaat voor niets op en dat is dan in het kader van de verdamping mooi
meegenomen.
Een
andere mogelijkheid is nog steeds de grindkoffer: een ondergrondse wateropvang
van waaruit het regenwater verder in de bodem kan zakken. Eigenlijk een
eenvoudig systeem, waarbij een flinke kuil gegraven wordt, die je bekleedt met
anti-worteldoek en vult met grind. Afdekken met anti-worteldoek en een laag
tuingrond: voor gras of plantjes.
Op
een financiële tegemoetkoming hoeven we, zeker in déze kabinetsperiode, niet te
rekenen. Misschien op termijn een aanpassing in de onroerendgoedbelasting? Nee,
dat kunnen onze gemeenten niet missen. Huur- en nieuwbouwhuizen opleveren met
een standaardtuin, ‘all inclusive’ dan? Of in het onderwijs meer aandacht genereren
voor een groene leefomgeving? Jong geleerd, oud gedaan is nog steeds van
toepassing. Kortom: het bedenken van oplossingen is geen probleem. Het gaat
zoals altijd om de uitvoering; neem er nog een regenton bij!
Een
opsteker vond ik op maandag 3 december jl. bij de NOS het programma ‘Wat een
weer!’ In dit programma, op de dag waarop in Polen de VN-Klimaatconferentie
begon, werd teruggekeken op een jaar
waarin meerdere weerrecords sneuvelden. De opwarming van de aarde lijkt
onomkeerbaar. Maar behalve onomkeerbare feiten kwamen ook oplossingen voorbij.
We moeten ons bezinnen op het verbruik van fossiele brandstoffen, maar ook op
het transport van alles waar we over willen beschikken en het verminderen van
de vleesconsumptie.
Meenemen
in de goede voornemens voor 2019!
JANUARI/FEBRUARI
TUINKALENDER
► Het afgelopen jaar, 2018, gaat de geschiedenis in met de warmste zomer ooit én
het droogterecord.
► Maar ook met de VN Klimaattop in Polen: er is meer ‘groen’ nodig voor
verdamping en verkoeling en natuurlijk de opvang van neerslag. Hoe kunnen
tegeltuinen vergroend worden?
► En zal het deze winter nog gaan vriezen?
► Zo ja: haal vorstgevoelige planten in pot dan op tijd naar binnen en dek gevoelige
buitenplanten af.
► Een zak zand voor gladheidsbestrijding kan altijd nog van pas komen bij
verzakte maar onmisbare tegels.
► Officieel is het niet verplicht om de stoep voor je huis ijsvrij te houden,
maar je kunt het ook zien als een gewaardeerde noaberplicht.
► En als je dan toch buiten bent, loont het de moeite om wat onkruid te wieden.
Want dat groeit ook in de winter.
► Daarna binnen de catalogi van bollenverkopers en tuincentra napluizen op nieuwe
aanwinsten voor de zomer. De ene dahlia is de andere niet!
► Wel nog even wachten met het planten: tot na de laatste nachtvorst.
► Als je in het najaar geen voorjaarsbollen hebt gepoot dan kun je ze, voor na de
vorst, bloeiend en wel vinden in de tuincentra.
► In het weekend van 25 tot en met 27 januari is het weer tijd voor de Nationale
Tuinvogeltelling. Zie www.tuinvogeltelling.nl en tel
een half uurtje mee.
► Bij slecht weer de foto’s van het afgelopen tuinjaar nog eens bekijken - en
alvast de namen van je planten repeteren!
TUINFOTO'S
TUINFOTO’S
17 januari 2019 Het heeft gehageld. |
23 januari 2019 Het heeft gesneeuwd |
Witte mutsjes voor de nablijvers in de tuin |
24 januari 2019 ... gelukkig hebben we de pinda's nog |
en gelukkig is daar de pot met vogelpindakaas |
24 januari 2019 ... en nog een laatste 'bes' in de meidoorn ... maar die lusten ze niet |
31 januari 2019 vijf meeuwen op een rij, óp naar februari! |
Abonneren op:
Posts (Atom)