Heggenmussen
‘Gods
water over Gods akker laten lopen’. Om met Dominee Gremdaat, alias Paul Haenen,
te spreken: “Kent u die uitdrukking?” Het betekent in ieder geval: de dingen op
hun beloop laten. Laat maar waaien, zeg maar. Meer dan dertig jaar geleden al
werd het voorspeld: we zouden hier in Nederland op een termijn van een jaar of
dertig een natter klimaat krijgen. Toen was het nog de ver-van-mijn-bed-show,
maar nu kunnen we zien of het klopt. In juli is er in ieder geval in Eelde een
nieuw regenrecord gevestigd met 182 millimeter regen. Sinds in 1906 is begonnen
met het meten van neerslag is dit hoge getal nog niet voorgekomen. Berekend is dat
de jaarlijkse hoeveelheid neerslag, waaronder ook sneeuw en hagel, jaarlijks
met 18 procent toeneemt.
|
Oké, je moet er wat voor doen, maar dan heb je ook een geweldige 'slurptuin'! |
Ironisch
genoeg kunnen we een steentje bijdragen door vooral zoveel mogelijk steentjes
weg te halen. Om overbelasting van de riolering te voorkomen en wateroverlast
voor onszelf is het zaak om het aantal tegels tot een minimum te beperken. Groen
is het toverwoord: planten nemen water op en wat overblijft zal in de grond
zijn weg vinden. Ik zou er zelfs voor pleiten dat ook mensen zonder groene
vingers, tijd en/of zin toch zoveel mogelijk tegels bij hun huis verwijderen en
‘de natuur zijn gang laten gaan’. Onkruid is tenslotte ook groen en als we
moeten kiezen tussen onkruid of verzuipen dan lijkt mij de keuze gauw gemaakt.
Wat jammer dat de overheid altijd zo krap bij kas is: een geldelijke beloning
of hoe dan ook een korting op de te betalen belasting zou waarschijnlijk de
beste stimulans zijn. Want helaas geldt voor veel mensen ‘eerst zien, dan
geloven’. Of ‘alle zegen komt van boven’: dat hoor je ook nog wel eens. Lang
heb ik gedacht dat het een aanprijzing van de regen was, maar dat klopte toch
niet helemaal. De uitdrukking wordt vooral gebezigd bij ‘gelukkige voorvallen’,
zeg maar: onverwachte toevalligheden. En daar moeten we liever niet afhankelijk
van worden.
|
Klein grindputje |
Op
onze met grindtegels belegde oprit (jaren ’70) heb ik in ieder geval de kleine
opvultegels al weggehaald en de lege vierkantjes van grof grind voorzien.
Achteraf had ik beter eerst met de grondboor een diep gat kunnen maken: voor
veel meer grind en daarmee een grotere opvangcapaciteit voor het regenwater.
Voortschrijdend inzicht heet dat. En er is natuurlijk niets op tegen om dit
plan alsnog uit te voeren. Noteren op het eerstvolgende boodschappenlijstje:
zakken grind. Grof grind wel te verstaan. Misschien nog aanvullen met zand,
zodat modder er geen kans krijgt. En nog wat extra zakken zand: die kunnen voor
de deur, mocht het alsnog mis gaan.
|
Een 'omgespitte' Groningse klei-akker ... |
Want
we zitten hier natuurlijk wel op vette blauwe zeeklei. De laag ‘goeie grond’ waarmee
we de tuin begonnen is in de loop van zoveel jaren al tig keer ondergespit.
Gelukkig hebben we altijd veel planten gehad (onze grasveldjes van weleer reken
ik ook mee), en dat is op zich gunstig voor de bodemontwikkeling, die wel tot
een diepte van anderhalve meter kan gaan.
Misschien
komt het nog goed, met het water dat
over onze akkertjes loopt.
Oktober 2017