vrijdag 5 juli 2019

HOOGTIJ MET DE GEUR VAN BOSGROND

Heggenmussen

Hoogtij: een mooi woord met niet alleen een letterlijke en feestelijke betekenis, zoals in hoogtijdagen, maar ook een overdrachtelijke. Dan hebben we het over een ‘bloeiperiode’ en die is nu in volle glorie aangebroken. We vieren de zomer en het is hoog tijd om te genieten van de resultaten van ons werk in de tuin. Want zoals alles in het leven: het komt je niet aanwaaien. Even afgezien van de onkruidzaadjes die, zoals die van de paardenbloemen, elegant op een zucht van de wind in je tuin landen. 


'Pluis', all over the place!
Gelukkig is de zon ons ter wille: die maakt nu overuren zodat wij tuiniers dat ook kunnen. En dus na het avondeten, lekker buiten op het terras, nog even de tuin in. Nagenieten van de gedane arbeid en dan natuurlijk toch weer tegen een tak aanlopen die dringend gesnoeid moet worden. ‘… want alles wat je nú doet, hoeft morgen niet meer,’ zei mijn vader, die ook niet van ophouden wist.
De tuin vaart er wel bij - en de tuinier ook. Want onkruid laat zich niet gauw uit het veld slaan, dus ook niet uit de tuin, en duikt altijd weer op. Het verwijderen neemt een prominente plaats in in het rijtje ‘tuinklussen’. Spuiten met een onkruidverdelger is natuurlijk uit den boze. 
Vespula vulgaris ofwel: Gewone wesp
We moeten ook zuinig zijn op al die kleine stille werkers, insecten, waarvan een groot deel zo niet als bestuiver dan wel als voedsel voor hogere organismen ons hun diensten bewijzen. En ook zij beleven nu hun hoogtijdagen. 

Tip: heb jij ook een bijzondere aantrekkingskracht op prikkende en bijtende insecten, smeer dan vóór het tuinieren je onverpakte lichaamsdelen in met een anti-muggenmiddel; er is een interessante markt voor deze middelen. Of zoek op internet naar ‘de beste zelfgemaakte middelen tegen muggen’. En dan terug naar de tuin. 

Uit ervaring weet ik dat het handmatig wieden in een dicht beplante tuin ook een hernieuwde kennismaking kan zijn met oude getrouwen, waarvan je soms zelfs de naam niet meer weet, maar die zich nog steeds van hun beste kant laten zien. En met je neus erbovenop wordt het ook een hernieuwde kennismaking met de individuele planten. Sommige dreigen het onderspit te delven, om in tuintermen te spreken, onder opdringerige buurplanten: daar moeten keuzes gemaakt worden. Wie krijgt de ruimte en wie wordt cadeau gedaan of verdwijnt in het composteringsproces? Die laatste mogelijkheid is trouwens niets anders dan een uitgestelde comeback in de tuin: daar is ook wat voor te zeggen. 


Verrassing in het compostvat: de metamorfose van
een pissebed!
Het composteringsproces: mooi als dat in je eigen tuin kan plaatsvinden, in een compostbak of -hoek. Het proces moet even op gang komen, maar dan snijdt het mes ook aan meerdere kanten. Denk eens aan alle energie waarop bespaard wordt: je  tuin- maar ook je dagelijkse groente- en fruitafval hoeft geen kilometers meer te maken per (vuilnis)auto en zelf hoef je niet meer op pad om zakken compost aan te schaffen. Win-winsituatie. 
Wil je liever geen plastic bak, dan zijn vier paaltjes met gaas een prima alternatief. Eenmaal een enthousiast composteerder is dat een extra stimulans om je tuin regelmatig bij te houden, want er is natuurlijk wel wat tuin- en groenteafval voor nodig om het proces op gang te brengen en te houden. Het kan ook geen kwaad om ‘de hoop eens om te zetten’. Voor een compostbak betekent dat: leegscheppen en alles door elkaar weer terug scheppen. Dat is ook dé manier om bij de bodemplaat te komen. Die is geperforeerd in verband met de noodzakelijke beluchting, maar in de praktijk, bij mij tenminste, raken de gaatjes al gauw verstopt. Dat heeft waarschijnlijk ook te maken met mijn aanstampen (met de schop) van de inhoud van de bak, voor een goed contact (!), waarna ik op meer plaatsen een bezemsteel in het groenafval druk en die goed ronddraai: voor de toch wel noodzakelijke beluchting. Onder het motto: elke chef zijn eigen recept. Enfin. Dan is het toch fijn als je zo’n plaat eens even goed kunt schrobben; zeg maar: de plaat poetsen. O nee, dat is ervandoor gaan - dat werkt niet. 


De plant poetsen: dat doen deze slakken voor mij - brrrr.
En dan! Het hele proces heeft natuurlijk tijd nodig, zéker in het begin. Maar op een dag is het zover en kun je met donkere kruimige compost je planten verwennen, zodat ze mooi bladgroen leveren - voor de compostbak - en hoogtij met de geur van bosgrond in je tuin.



Geen opmerkingen: