HET GEBRUIK VAN HUISDIEREN

In míjn tuin …

... komt ook taal wel eens ter sprake. Taal is, zeg maar, echt zo’n ding. Niet iedereen heeft er gevoel voor en in het prille taalonderwijs zijn er in de eerste plaats regels om op te schríjven. Later blijken de regels voor velen te ingewikkeld: regels voor ‘d’ en ‘t’, voltooid deelwoorden en zaken als onderwerp en lijdend of juist mééwerkend voorwerp. Regelmatig voorkomend is het samentrekken van zinnen, die daardoor een volkomen andere betekenis krijgen dan de bedoeling was. Zo las ik laatst in een rouwadvertentie dat “Verdrietig om het afscheid, maar dankbaar voor alles wat hij voor ons heeft betekend, is heengegaan ...”.

Enfin, wij zitten buiten met een biertje - de zomer ís er naar - en als je dan na veertig jaar samen alle onderwerpen wel zo’n beetje gehad hebt, treedt er soms een stilte in. In die stilte hoor ik mijn man ineens de tekst voorlezen op de achterkant van het pak Escar-Go. Ja hoor, dat slakkenmiddel staat bij ons gewoon tussen de glazen op tafel. Het is ecologisch - niks mis mee. Maar bij de zin: “huisdieren mogen direct na gebruik de tuin weer in” schrik ik op: “Waar worden die voor gebruikt dan, die huisdieren?!” Ik wil er niet aan denken! 

En dat terwijl er op diezelfde achterkant gemeld wordt, dat dit ecologische product respect heeft voor mens, milieu én huisdier. Foute zin van de tekstschrijver dus, die ook nog eens groot op de voorkant van het pak staat afgedrukt. Maar ach, je moet niet op alle slakken zout leggen; daar hebben we Escar-Go tenslotte voor!

Dagelijks trek ik ermee door de tuin langs mijn slakkenpatiënten. De hosta’s, ligularia dentata Britt-Mary Crawford en het nieuwe clematisje kunnen niet zonder dit medicijn. En ik kan geen dag overslaan, want er blijft geen kórreltje over: kennelijk zijn de slakken dol op ijzerfosfaat. Voor hun natuurlijke vijanden, vogels, egels en padden, levert dit middel geen problemen op. Dat is mooi, want die gun ik als eerste een slakkenmaal.

Ligularia dentata Britt-Mary Crawford

Tot mijn verrassing groeit de sla in het moestuintje ongehinderd door. Lollo rosso, (groene) lollo bionda en rode pluksla worden al wekenlang met rust gelaten. Zou dat iets te maken hebben met de zomerprei die ik langs de rand geplant heb, of met de bieslook en de uien?

Dat pleit voor meer uiige (ja, zo schrijf je dat écht) bollen op strategische plaatsen. Mogen huisdieren ook vóór gebruik de tuin in ...