In míjn tuin …
VOORJAAR! EINDELIJK!! |
...
draai ik, zoals altijd bij de aanvang van het tuinseizoen, rondjes om mijn as.
Als een koe voor het eerst in de wei (waar dan? ik zie ze niet) spring ik in
het rond en weet van gekkigheid niet waar te beginnen. En dan is er nu ook nog
de complicerende factor van een tuin die ontploft na een lange, lange winter en
vast van plan is de verloren gegane maand in één week in te halen. Het lukt nog
ook. Daarom moet ik nu opschieten, want als mijn planten allemaal tegelijk gaan
groeien, kan ik in die wildernis nergens meer bij. Over onkruid hoef ik mij in
principe geen zorgen te maken: dat krijgt hier weinig kans tussen de
longkruidjes, de schoenlappers, het bolgoed en al die andere hardlopers.
Tulipa Fosteriana Purissima, botanische tulp, bloeit april - begin mei |
Hoewel,
het voedseizoen van de vogels heeft natuurlijk evenredig lang geduurd en het
zijn niet alleen gulzige, maar ook slordige eters. Er is flink huisgehouden in
de vette zadentaart op het voederzuiltje, maar toch steken er flink wat groene grassprieten uit het vet. In de buxusbollen
eronder vind ik niet alleen veren van vogelslachtoffers (onder andere een
duif!), maar ook massa’s niet te definiëren zaailingen. Misschien moeten die
daar toch nog maar even blijven staan. Óf ze leggen het loodje door gebrek aan
licht, óf ze groeien uit tot een stevige bos, die in één keer weggetrokken kan
worden.
Óók vogelvoer: |
de resten van een muisje in een uilenbal |
Laat
ik maar met het paadje beginnen. Eerst schrapend met een handharkje de randen
opzoeken. Van planten die hun perken te buiten zijn gegaan, wordt een stuk afgeslagen.
Anecdote: toen ik als kleuter bij de kruidenier aan het nieuwe winkelmeisje om
het gebruikelijke snoepje vroeg, hoorde ik: “Kinderen die vragen wordt het
hoofd afgeslagen!” Tot zover.
Fritillaria meleagris, kievitsbloemen |
Nu
kruip ik over het pad en neem en passant
stukjes tuin mee. De grote pol malva die al jaren bij elkaar gesjord moet
worden om er nog langs te kunnen, krijgt een nieuwe plek ‘op roemte’. Mijn
exclusieve ‘Jeffersonia diphylla’ (wit, bosplant, zeldzaam) heeft nog nooit
gebloeid tussen de buxussen, dus die verhuist naar een iets minder bossige
plek. Onder scheve tegels hak ik wortels weg en met de onkruidbezem is de
opgedroogde modder van de afgelopen winter in een ommezien weggeborsteld. Wel
even oppassen bij de kievitsbloemen, die óók de randen hebben opgezocht!
Optisch klaar! |
Prachtig
is het, met die schone paadjes! Hetzelfde effect als met afgestoken
gazonrandjes of een opgepoetst tweedehandsje: mijn tuin is optisch klaar!
Mei 2013
Geen opmerkingen:
Een reactie posten