O, DIE MOOIE ZOMER ...

Heggenmussen

Wat is dat toch: dat we allemaal zo dol zijn op ‘zomer’? Behalve soms ‘te koud’, ‘te nat’, ‘te heet’ of ‘te droog’ beleven we in deze periode toch vooral veel genoegen aan het buitengebeuren. Lekker zonder jas naar buiten, (deze zomer zelfs zo goed als zonder paraplu!) en voor de temperatuur hoeft niemand naar Zuid-Europa: in je blote bast buiten rondlopen (mannen) of in een dun hemdje (vrouwen) kan hier net zo goed. Bovendien kun je op je telefoon iedere dag zien hoe je tuin er thuis bij ligt/staat/hangt.

Dat is trouwens nog best meegevallen. In mijn tuin is tot nu toe niet gesproeid; planten die het zichtbaar moeilijk hadden zijn met een gietertje water over hun dode punt heen geholpen. Er hoefden geen planten vervangen te worden. 

Maar we hebben nog één zomermaand én een 'nazomer' tegoed: wat nog niet was kan dus nog komen.

Hoogzomer in de border - lang zullen ze leven, in de gloria!

Wat is dat eigenlijk: een ‘nazomer’? Er blijken voor deze periode meerdere benamingen voor te komen. ‘Oudewijvenzomer’ is er zo een, overgenomen uit het Duits: ‘Altweibersommer’. Daarmee wordt ‘de tweede jeugd’ bedoeld van vrouwen van middelbare leeftijd. Tevens verwijst deze vrolijke benaming naar de spinnenwebben, grijswit, die wapperen in de herfststormen. We moeten het er maar mee doen; deze generatie wordt in ieder geval nog gezien en: ‘always look on the bright side of life’ (Monty Python)!

Terug naar de zomertuin en wat we daar nog kunnen verwachten. Want ze zijn er echt: vaste planten die de hele zomer doorbloeien!

'Voordeurroos'

De rode (klim)roos bij mijn voordeur troont daar al járen en heeft al heel wat (onhandige) snoeibeurten van mij overleefd. Het is precisiewerk, van de uitgebloeide rozenbloem naar de plek waar zijn steeltje de afslag heeft genomen. Ik zit er nog wel eens naast. Toch overleeft mijn inmiddels naamloze roos (niet genoteerd) al tientallen jaren mijn geklungel en wij (de roos en ik) hopen dat nog wat tientallen jaren vol te houden.

Nog zo’n ‘die hard’ is hortensia ‘Annabelle’, Hydrangea arborescens, waarvan nu ook een verbeterde versie verkrijgbaar is: ‘Strong Annabelle’, beter bestand tegen wind en regenbuien. Heb je al een ‘gewone’ Annabelle dan kun je die ook overeind houden met een eenvoudige plantensteun.

Maar er zijn ook veel zomerbloeiers die zonder ondersteuning kunnen. Verbena bonariensis, ook wel ‘Stijf ijzerhard’ genoemd, is er zo een. De naam zegt al genoeg. Deze Verbena, met een hoogte van  anderhalve tot twee meter, behoort tot de groep van kortlevende vaste planten, maar dat maakt hij goed met het achterlaten van tientallen zaailingetjes. Het teveel wat daarvan opkomt kun je verdelen over de tuin of cadeau doen; hij staat tenslotte in de top tien van vlinderplanten!

Iets lager, ongeveer een meter hoog, blijft Gaura lindheimeri ‘Whirling Butterflies’. Wij Nederlanders zien er kennelijk geen vlinders in en noemen deze plant ‘Lindheimers prachtkaars’; dat zegt ook iets. Deze ‘kaars’ bloeit van juli tot de vorst intreedt - dan dooft hij uit en is het wachten op zijn zaailingen in het volgende voorjaar.

Tot zover de vlinderplanten. Wie heeft er nog geen Delphinium ofwel Ridderspoor in de tuin? De Nederlandse naam kan je zomaar op het verkeerde spoor zetten, want van een ridder is in dit geval geen sprake. ‘Delphinium’ is het Latijnse woord voor ‘dolfijn’: wie goed kijkt kan in de knop van de bloem een dolfijn zien!

En nu we het toch over beestjes hebben: ooievaars zijn ook vertegenwoordigd in het plantenrijk, hun bek althans. Geranium Rozanne en Geranium Azure Rush vallen beide in de categorie ‘ooievaarsbek’. Maar eigenlijk is dat een verkeerde indeling, want ‘géranos’ betekent ‘kraanvogel’ - en dat is toch een andere vogel.

Terug van de beestjes naar de bloemetjes.

Campanula's, ook bestand tegen de Groningse klei 

Campanula’s, klokjesbloemen, groeiden oorspronkelijk op bergen, een harde ondergrond. Misschien kun je er ook je bestrating mee opvrolijken! Meestal zien wij (licht)blauwe klokjes, maar ze zijn er ook in de kleuren wit, roze en paars. De bloei duurt twee maanden: in juli en augustus. Uitgebloeide bloemetjes verwijderen komt de aanblik van deze plantjes ten goede. Ook in de winter heb je plezier van je klokjesbloemen: ze behouden hun zomerse blaadjes!

Zij wél!