In míjn tuin...
…
is alles wat eetbaar was geoogst - en opgegeten. Want appeltjes voor de dorst:
die zijn ook in de winter te koop. En ‘wecken’, in huiselijke kring, dat is sinds
de komst van diepvriezers een verleerd en vergeten ambacht. Uit mijn kindertijd
herinner ik me nog wel hoe mijn moeder dagen in de weer was met het ‘wecken’
van groenten en peren en appelmoes. In die tijd werden de huizen nog opgeleverd
met een kelder en daar stonden de rekken vol met glazen ‘weckpotten’ om gezond de
winter door te komen. Ik was geen dankbare afnemer, met mijn afkeer van
groente. Vooral boerenkool! Maar dat bord moest toch leeg en uiteindelijk bleef
ik dan als enige achter in de keuken, terwijl de rest van het gezin verdween
naar de huiskamer. Gelukkig stond er onder het aanrecht ook een afvalbak, waar
ik met kleine beetjes tegelijk mijn stamppot in deponeerde, onderin. Wel oppassen,
want met het ‘doorgeefluik’ naar de woonkamer kon mijn moeder elk moment de
stand op mijn bord controleren. Uiteindelijk, toen ik zelf moest koken en
iedere dag een andere groente verzinnen, kwam het goed met de boerenkool.
Lekker! En ook zeer geschikt om in te vriezen.
 |
| Paars aangelopen boerenkool: weer eens wat anders op je bord |
In de afgelopen zomer heb ik helaas mijn
groentetuintje wel wat verwaarloosd. In het midden staat een struik met blauwe
bessen die elk jaar groter wordt en elk jaar meer van die heerlijke bessen
produceert: mooi laten gaan dus! Ook de bieslook, munt en rozemarijn hebben
zich van hun beste kant laten zien. Bieslook verdwijnt bij mij vooral op broodjes
kaas, munt is er voor de thee en rozemarijn is alleen al een aanrader voor de
heerlijke geur. Zet een paar takjes in een vaasje op het aanrecht, strijk er
even langs en vind in de geur de voorbije zomer terug.
De
bramentakken langs de muur had ik verjongd (lees: fors gesnoeid) en dat ging
natuurlijk ten koste van de opbrengst. Mijn Groninger Kroon, een appelboom,
kreeg er ook van langs met de snoeischaar, maar dat was meer een esthetische
ingreep. Óp naar een goede oogst voor volgend jaar!
 |
| Blauwe druiven, voor het grijpen! |
Wél een groot succes was de druif, langs
twee strakgespannen kabels boven het terras. Met een koel glas wijn in de hand
volgden wij daaronder geduldig de ontwikkelingen. Van piepkleine bloempjes naar
kleine groene bolletjes tot ranke trossen blauwe druiven. Met pit - waar vind
je dat nog. Ook het hongerig vogelvolk liet zich deze delicatesse goed smaken.
Mooie herinneringen - goede vooruitzichten voor het nieuwe jaar: die wens ik
iedereen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten