NIET MEER DOEN

In míjn tuin ...

Mansoren ...

... waren toch wat aanpassingen nodig, nadat de stratenmakers de tegels afgestrooid en de tuin verlaten hadden. Met een rij tegels minder voor het terras kwam er een extra randje ‘tuin’ vrij. Mijn met mansoren omzoomde blok Ilex crenata Dark Green (dezelfde vervanger voor buxus als bij Paleis Het Loo: goedgekeurd voor ‘Het Hof’!) miste plotseling de aansluiting op de bestrating. Aan de mansoren viel nog wel wat te trekken en te rekken, maar de Ilex moest echt met nieuwe struikjes worden aangevuld: eerste gang naar het tuincentrum.

... omlijsting voor Ilex Crenata Dark Green

En o ja, die aangetaste buxushaagjes en -blokken uit de achtertuin, die ik in de grijze container heb afgevoerd: is taxus daarvoor niet een goede vervanger? Nog eens naar het tuincentrum: voor twee korte en één wat langer haagje. O kijk! ook een taxusstruikje op maat: om het kleine compostvat te verhullen.

Manlief voorzag de buitenmuurtjes in de achtertuin tussendoor van een verse laag witte verf; wat steekt de donkergroene taxus daar mooi tegen af! En wat stond er ook alweer op die hoek? Och ja natuurlijk: een buxusblok. Daar planten we dan nu pachysandra terminalis - omdat het zonder toch wat kaal is. Het tuincentrum had ze gelukkig op voorraad.

En nu snel tot een overhangend tapijtje groeien!

Ook veel zaaigoed, in weinig ruimte innemende kleine zakjes! Cosmea, klaprozen en lage afrikaantjes voor de bijen en nog biologische radijzen, zonnehoed en kattensnorren voor mezelf. En kijk eens wat mooi: donkerbladige basilicum! Hoe heet dat ook alweer: het oog is groter dan de maag? In ieder geval dan mijn tuin!

Enfin, dit alles slingert voorlopig nog rond in huis, want zóveel voorzaaien is op de vensterbank niet te doen. Bovendien moest ik wéér naar het tuincentrum, want de witte vaste lathyrus bij het hekje kwam niet op en ik kan niet zonder. Maar “... vaste witte lathyrus, nee, die hebben we helaas niet.” Dus dat werd een witte clematis. En twee zwarte stokrozen en een roze malva - gut wat mooi allemaal!

Daar komt de engelwortel aan ...

Bij het hekje heeft de engelwortel besloten om dit jaar nu eens wél te gaan bloeien en er groeit alvast veel groot blad. Daar wordt het planten van de nieuwe clematis niet gemakkelijker op, maar ik doe mijn best. Al gravend zie ik, een centimeter onder het grondoppervlak, een groen puntje dat best eens van de verloren gewaande lathyrus zou kunnen zijn!

En eindelijk dringt er iets tot me door, nu zelfs het voorjaar nog amper op stoom is. Uitstapjes naar het tuincentrum: niet meer doen!!

Mei 2016
PS Bij het aanklikken van de pachysandra-foto zag ik worteltjes boven de grond, oeps!
Het plantje is direct herplant, met een fijne scheut regenwater!