vrijdag 10 april 2015

AHA! MOESTUINTJE!

In míjn tuin ...

... ligt het moestuintje er nog braak bij. In de verhoogde bak heb ik in de afgelopen herfst de blauwe bessenstruik geplant - omdat ik zo gauw geen betere plek wist. Dat weet ik nog steeds niet, dus ik laat het maar zo. In de vier vakken eromheen is ondanks afwerende maatregelen als gaas en takken toch gekattenpoept en dat heb ik nog niet opgeruimd. Ik vertrouw op het zindelijke karakter van de poezenbeesten: die gaan echt niet in de poep van een collega rondhopsen, al is de behoefte nóg zo groot, en zo hoef ik niet nog méér poep af te voeren. Voorlopig is er geen haast, met soms nog een verdwaalde nachtvorst. Maar op de vensterbank binnen staan achttien schimmelige potjes, die in de afgelopen maand gul door ’s lands grootgrutter werden uitgedeeld. Een mooi initiatief om jong Nederland, waaronder mijn kleinzoon, de moestuin in te krijgen.




Samen volgden we de aanwijzingen op en wachtten geduldig terwijl de harde grondkoekjes zich in een soepbord langzaam vol zogen met water. We vulden er de potjes mee, waarna kleinzoon zich ontfermde over de zaadmatjes. Die hielden we trouwens eerst tegen het licht: voor onze zelfbedachte zaadjescontrole. Als er in het midden te weinig zaadjes te zien waren, knipten we de matjes door en legden de buitenzijden in het midden. Centimeterwerk. Nog wat grond erop en dan alle potjes verzamelen in een plastic bak op de vensterbank. Waar oma de dagelijkse watervoorziening zou verzorgen alsmede het omdraaien van de bak: om de zaailingen mooi rechtop te laten groeien. Het opkomstpercentage lag héél ver boven dat van de Provinciale Statenverkiezingen en mijn kleinzoon volgde de ontwikkelingen dan ook wekelijks met grote belangstelling. De paprika’s en bosaardbeitjes kiemden laat, traag en zuinigjes, maar de rest gaat als een speer, onder aanvoering van de cherrytomaten. Zelfs de aubergines staan er vastberaden bij. Het is duidelijk dat er verspeend moet worden. Daar heeft mijn kleinzoon geen kaas van gegeten - hij is sowieso meer geïnteresseerd in de bosaardbeitjes dan in de andijvie, de spinazie en de veldsla.



Maar om zijn belangstelling voor het groeiproces gaande te houden, zullen we toch binnenkort al die schattige zaailingetjes een eigen bloempotje moeten geven.
In het begeleidende Groei & Doe boekje staat een leuke tip: verf een soepblik of doe er cadeaupapier omheen.



Met gemiddeld vijf plantjes per potje zijn dat 5x18=  eh..., 90? né-gen-tig! blikken soep van de grootgrutter: een AHA-erlebnis in de moestuin!

April 2015


Geen opmerkingen: