MEDITERRANNEE

In míjn tuin ...

… heeft Koning Winter vrij spel, in de rust tussen herfst en voorjaar. Zowel de beroeps- als de amateurmeteorologen waren er in het late najaar van 2018 nog niet uit welke kant van deze koning we deze winter te zien zouden krijgen. Omdat ik toch graag wilde weten waar ik aan toe was, zocht ik op het alwetende internet en stuitte op maar liefst 17, zéventien, tekenen die veel sneeuw voorspellen. 

'Onze' specht: vaste klant

Er zijn heel leuke bij, zoals die van de spechten die bomen met elkaar delen. Onder het motto: op een kluitje in de boom zitten is warmer dan in je eentje op zo’n kale tak. Ook leuk: de nekharen van koeien zijn bij sneeuwval dikker dan normaal, lees ik. Wie heeft in de afgelopen zomer wat nekharen van koeien uitgetrokken, zodat we dat kunnen nameten? Een ander signaal kan komen van hardnekkige mist in augustus: kan iemand zich dat nog herinneren?

En mocht je onverhoopt in huis een kleine colonne muizen aantreffen, op zoek naar eten, dan mag ook dat beschouwd worden als een signaal om toch vooral ook zelf een noodvoorraadje aan te leggen. Wel op een voor muizen onbereikbare plek natuurlijk. In de ijskast dan maar. 

Kleine kudde kleine zwijntjes ...

En mocht je in de afgelopen herfst kleine kuddes zwijnen hebben zien passeren, op zoek naar kauwhout, dan mag ook dat opgevat worden als een aansporing om vooral nog wat extra brandhout in te slaan. Verder zijn in een strenge winter buiten meer eikels te vinden dan voorheen en de ganzen zijn trouwens in de afgelopen herfst vroeger dan normaal vertrokken naar ijsvrije zones. Zíj wel.

Gelukkig is er in dit kersverse nieuwe jaar ook alweer uitzicht op een kersvers nieuw voorjaar. We merken er nog niet zoveel van, maar het lengen van de dagen heeft een aanvang genomen. De tuin neemt het er nog even van; er heerst rust, zonder gespit, gepluk, gegraaf, geknip en gezaag. 

Hoewel: een bosje sneeuwklokjes in een lief klein vaasje is natuurlijk niet te versmaden. De eerste klokjes zijn nu al te zien, maar er zijn ook soortjes die later in bloei komen, tot zelfs pas in april. Hommels en honingbijen zijn er blij mee, met deze typische stinzenplant. En ik zelf natuurlijk ook, met deze eerste tekenen van bloei. De meest voorkomende sneeuwklokjes, de ‘gewone’, behoren trouwens tot de familie van de narcissen. En wij vinden deze stinzenplant dan wel typisch Hollands, ‘bolland’, maar oorspronkelijk komt dit bolgewasje toch echt uit Zuid-Europa: een stukje Mediterranee in mijn Hollandse wintertuin. 

Sneeuwklokjes, ook buiten niet te versmaden ...