WIT

In míjn tuin ... 

... moest ik zowaar nog even water geven: alsnog een nazomer! Eigenlijk kwam het niet goed uit, dat mooie weer. We zouden eindelijk beginnen aan die vervelende klus, die we al zoveel jaren voor ons uitschuiven. De woonkamer heeft dringend behoefte aan een laag witte verf. “Nee, niet in de winter. Laten we maar wachten tot het zomer is, dan is het langer licht en kan de deur open.” Maar in de zomer is het druk met verjaardagen en het was natuurlijk wel licht, maar er viel ook veel regen - dan kun je de deur maar beter dicht houden. En dankzij de gemiddeld iets warmere zomer en de bovengemiddelde  regenval groeiden de planten alsnog de pan uit, zodat er veel onderhoud gepleegd moest worden in de tuin.

Werk aan de winkel: gieten, knippen, slakken vangen ...

Nou ja, dat witten kan in de herfst ook nog wel. Maar verf kopen is misschien wel handig; dan hebben we er al íets aan gedaan. En hebben we nog kwasten? Wat is er ook alweer nodig, bij zo’n verfklus? Alles wat hier niet met grote regelmaat voorbij komt, valt ten prooi aan vergeetachtigheid. Op de een of andere manier verdwijnt de ooit opgedane ervaring uit je systeem, om het maar eufemistisch, ofwel verbloemend, te omschrijven! Ik dekte altijd alles af met oude dekbedovertrekken, maar volgens mijn man is plastic beter. Om de verfstemming niet al in de kiem te smoren, gaf ik hem gelijk: we haalden afdekplastic op. Nu begon ik er zowaar zin in te krijgen! Vooral de gedachte dat met een paar dagen doorpakken de hele klus geklaard zou zijn! Weet je wat: na de opa-en-oma-oppasdagen beginnen we direct en dan zijn we na het weekend klaar! Maar toen sloeg het weer om: naar mooi! “Luister eens,” zei mijn man, “de vrijdag kan er ook nog wel af: dan gaan we eerst iets leuks doen!” Zelden eerder liet ik mij zó gemakkelijk ompraten! Helaas werden we in dezelfde week allebei flink verkouden en dat duurde natuurlijk tot en met vrijdag. Toen ontdekte ik ook nog net op tijd dat het na het weekend mijn ‘schrijfweek’ was en hup, daar sloegen de verfplannen opnieuw overboord!

Om toch iets met verf te doen togen we naar het Drents Museum in Assen: Schotse schilders, werkend ‘en plein air’, in de buitenlucht. Prachtig!! En, hoera, er is ook alweer iemand jarig!

Die verfklus doen we wel in de winter, als er ook niets meer te doen is ‘en plein air’, in een witbevroren tuin!

Wit, en plain air ...

Oktober 2015