In míjn tuin ...
Een echt mansoor! (Kan niet luisteren!) |
…
ben ik ijverig aan de slag gegaan. Er is veel te doen in het voorjaar. En ik
ben nogal een pietepeuter, dus het schiet niet erg op. Mijn mansoren (niet
verwarren met ‘mijn mans oren’) heb ik ook geknipt, één voor één. Dan ben je wel
even bezig. Ooit bezocht ik een tuin waar hele taluds bedekt waren met die wintergroene
oren - die worden in het voorjaar vast niet per stuk afgeknipt. Misschien komt
er daar een grasmaaier aan te pas. Hoewel dat dan weer heel jammer zou zijn van 's mansoren bloemen.
Ook
ooit zag ik een tuin met alléén maar van die oren, waarvan de eigenaar bij hoog
en bij laag volhield dat ze niet bloeiden. Toegegeven: je moet er oog voor hebben
én door de knieën gaan om de mansoorbloemen waar te nemen, maar ze zijn er
echt. Een beetje verscholen onder het glanzend groene blad, zeg maar: hun
oorkleppen, groeien de bloemetjes, met een bruinroze kleur die bepaald niet in
het oog springt. Mansoren, Asarum, behoren tot de familie van de pijpbloemen, die
met hun kelkvorm een ingetogen karakter hebben.
Asarum in bloei! |
Arctotis hybrida |
Wie het qua kleur wat rustiger aan wil doen kan terecht bij een eenjarige berenoor, Arctotis venusta: wit met een blauwpaars hart. Echt een pláátje! Buiten zaaien in april. Voor alle berenoren geldt: hoe meer zon hoe liever en uitgebloeide bloemen altijd wegknippen.
... Ezelsoren, Stachys byzantina |
Zachtbehaarde ... |
En
wie kan ik nú nog de oren wassen?! Ach, natuurlijk: onze eigen vertrouwde
ezelsoren, Stachys byzantina! Echte ezels stellen het niet op prijs als je
voortdurend naar hun zachtbehaarde oren grijpt, maar de ezelsoren in je tuin zullen
er niet om balken. Een fijne bodembedekker in de zon met van juni tot september
opgerichte bloeistengels, paars/roze. Of niet: Silver Carpet, ook mooi.
Voor
ieder die het wil horen: beplant je tuin met oren!
April 2017
1 opmerking:
Een heerlijk geschreven stukje weer!
Groetjes uit Amsterdam
Een reactie posten