Een mooie zomer is voorbij. De hoogste temperatuur deze zomer werd op 13 augustus gemeten in Nieuw-Beerta: 34,9°C - het kan verkeren!
Maar
toch ga je uitkijken naar de zo vertrouwde bewolking waaruit dan ineens een
flinke plens regen neerdaalt, regelrecht naar de planten in onze tuinen die het
zo lang zonder water hebben moeten stellen. Want de aanvankelijk nog goed
gevulde regentonnen waren al gauw leeg en om de haverklap sproeien met het
schone drinkwater uit de kraan is ‘not done’.
Maar
het weerbeeld bedriegt ons niet; er liggen nu toch wel regengebieden in het
verschiet. Het kan tenslotte niet eeuwig zomer zijn - een natte herfst zal
hopelijk zorgen voor een mooie afwisseling.
Want
dan is er nog steeds tijd om verloren gegane beplanting aan te passen: met
droogtebestendige planten! Daar heb ik nog nooit bij stilgestaan: wie kan niet
zonder water en wie wél? En zijn die planten ook zonbestendig? Want er is
natuurlijk ook nog een categorie ‘schaduwplanten’. En hoe koud wordt het in de
komende winter?
 |
Herfstasters Gelukkig kan tuinieren altijd, in elk jaargetijde. Echt strenge winters hebben we al jaren niet meer gehad. Wie op internet op zoek gaat naar de komende ‘winterverwachting’ belandt in een wirwar van mogelijkheden. Niet doen dus en je tuin gewoon, als altijd, voorbereiden op lage temperaturen, eventueel onder nul. Noteer de niet- of minder vorstbestendige planten in je tuin en bedenk voor deze zwakke broeders een vorstbescherming, zoals bijvoorbeeld een mulchlaag van compost. Fijn als je een compostvat in je tuin hebt. Maar compost is ook verkrijgbaar in tuincentra. |
En, vooruit, als er dan nóg wat ruimte over blijft, kies dan de Viburnum odoratissimum var. Awabuk: geurend, zoals de Latijnse naam zelf al zegt. En met het oog op de komende winter is er ook nog de Japanse Sneeuwbal: Viburnum plicatum ‘Watanabe’. Bloeit overigens van mei tot en met september (vijf maanden!) met mooie schermen lichtgroene bolletjes, omrand met witte bloemetjes. In de herfst kleurt het blad rood. Is wel winterhard maar niet wintergroen, deze ‘Sneeuwbal’. In de herfst verliest de ‘Watanabe’, net als de meeste andere tuinplanten, zijn bladeren; allemaal.
Tot
zover het struikgewas. Want er bloeit meer in de herfst. Sommige plantenfamilies
zijn er zelfs naar vernoemd: herfstanemonen bijvoorbeeld. Deze anemonen
beginnen hun bloei al in augustus en bloeien door tot november; de bloeitijd
verleng je door regelmatig de uitgebloeide bloemen te verwijderen.
En
natuurlijk is er ook nog het ‘Nieskruid’: uit de Helleborus-familie, ook wel
‘Kerstroos’ genoemd. Je kunt er in ieder geval zó je neus in steken, zonder te
niezen. Wel even hurken want dit zijn lage winterbloeiers; ze floreren vanaf
begin december tot in maart.
En
als je dan toch op je hurken zit: plant herfsttijlozen ofwel
‘Colchicum-bollen’. Ze zijn nu, in de herfsttijd, kant en klaar in bloei te
koop. Geef ze een plekje in je tuin waar je ze ook vanuit huis kunt zien, voor
als het regent. In tegenstelling tot wat we gewend zijn bij onze planten stelt
de ‘Colchicum herfstijloos’ de groei van zijn blad uit tot ver na de
jaarwisseling. Pas in het voorjaar zien we het blad van deze herfstbloeier.
Gevalletje: je gaat het pas zien als je het doorhebt.
Tot
slot de hamvraag: wil je toch graag sneeuw zien in de winter? Plant dan zelf
een sneeuwbal! Geen ‘gooier’ en natuurlijk ook geen ‘dooier’. Op zoek naar een
plantbare sneeuwbal kom je al gauw uit bij Viburnum plicatum ‘Watanabe’,
Japanse Sneeuwbal.
Liefhebbers
van échte sneeuw hebben in hun tuin voorlopig nog het nakijken…
Nu eerst de dorre blaadjes verzamelen, voor het gaat regenen!
Viburnum bodnantense dawn
Colchicum, herfsttijloos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten