GESPUTTER IN DE HERFST

 In míjn tuin...  

… zijn de planten mét hun verzorgers de afgelopen zomer redelijk doorgekomen, ook zonder veel gesproei en gesputter. Alleen de potplanten werden voorzien van een scheut regenwater, tot ook de bodems van de twee regentonnen in zicht kwamen. Maar toen was het ergste leed wel weer geleden, voor zover er sprake is van ‘leed’ in zo’n zonovergoten zomer!

En nu is het herfst, met aangepaste temperaturen en volgens de kenners zo’n zes dagen regen deze oktobermaand en één tot twee weken regen in november. Ik kan dus nog heel wat dagen zonder paraplu naar buiten, want ook in míjn tuin is altijd wel wat te doen. Zo hier en daar zijn er gaten gevallen in het groen. Deels door de droogte, maar deels ook door veranderde inzichten mijnerzijds.

De verwachting is dat meer droge zomers zullen volgen. Dan is je tuin beter af met droogtebestendige planten. Die kunnen nu in de herfst nog steeds geplant worden en goed ‘aarden’ vóór het echt winter wordt. Maar zolang het niet vriest kun je zelfs in de wintermaanden nog aan de slag.

Sedum spectabile

Sommige  planten op  mijn lijstje  heb ik al, zoals  Sedum spectabile  en Verbena bona-riensis, maar  er is natuurlijk niets  tegen ‘meer van hetzelfde’. Integendeel. Het scheelt voor mij in mijn ‘keuzestress’ en het uiteindelijke resultaat in de tuin zal zeker meer vol- doening geven. Groenblijvers hebben  wel  mijn voorkeur, omdat ze er in de winter óók voor je zijn en  er  is niets zo  deprimerend  als  kou, natte  sneeuw  en  een  kale  tuin, vind  ik. Overigens kun  je deze diehards zelfs in de winter nog planten, zolang het niet vriest.  Ik ga dus voor nóg meer Sedum spectabile, die goed combineert met Hypericum calycinum (hertshooi), halfwintergroen, wél zeer vorstbestendig maar dan weer geen liefhebber van natte voeten. En dan weer wèl van een zonnige standplaats, waar hij de hele zomer getooid is met kleine gele bloemen. Laat zich in het voorjaar lekker kort knippen - dat doe ik dan zelf ook, bij de kapper.   Heel bescheiden is mijn kleine maagdenpalm, Vinca minor. Met een hoogte van slechts 15 centimeter begrijp je niet waar dit plantje de naam 'palm' aan verdiend heeft. Het is wel een sterke plant die zich ook goed vertakt als je hem snoeit. Voor de 'onbezonnen' gebiedjes in mijn tuin grijp ik naar Pachysandra terminalis, die ook wel 'schaduwkruid' genoemd wordt. Is een (groen) blijvertje in de winter.  Maar nu eerst sputterend door de herfst! En desnoods met een paraplu de tuin in!

Sommige  planten op  mijn lijstje  heb ik al, zoals  Sedum spectabile  en Verbena bona-riensis, maar  er is natuurlijk niets  tegen ‘meer van hetzelfde’. Integendeel. Het scheelt voor mij in mijn ‘keuzestress’ en het uiteindelijke resultaat in de tuin zal zeker meer vol- doening geven. Groenblijvers hebben  wel  mijn voorkeur, omdat ze er in de winter óók voor je zijn en  er  is niets zo  deprimerend  als  kou, natte  sneeuw  en  een  kale  tuin, vind  ik. Overigens kun  je deze diehards zelfs in de winter nog planten, zolang het niet vriest.  Ik ga dus voor nóg meer Sedum spectabile, die goed combineert met Hypericum calycinum (hertshooi), halfwintergroen, wél zeer vorstbestendig maar dan weer geen liefhebber van natte voeten. En dan weer wèl van een zonnige standplaats, waar hij de hele zomer getooid is met kleine gele bloemen. Laat zich in het voorjaar lekker kort knippen - dat doe ik dan zelf ook, bij de kapper.   Heel bescheiden is mijn kleine maagdenpalm, Vinca minor. Met een hoogte van slechts 15 centimeter begrijp je niet waar dit plantje de naam 'palm' aan verdiend heeft. Het is wel een sterke plant die zich ook goed vertakt als je hem snoeit. Voor de 'onbezonnen' gebiedjes in mijn tuin grijp ik naar Pachysandra terminalis, die ook wel 'schaduwkruid' genoemd wordt. Is een (groen) blijvertje in de winter.  Maar nu eerst sputterend door de herfst! En desnoods met een paraplu de tuin in!

Sommige  planten op  mijn lijstje  heb ik al, zoals  Sedum spectabile  en Verbena bona-riensis, maar  er is natuurlijk niets  tegen ‘meer van hetzelfde’. Integendeel. Het scheelt voor mij in mijn ‘keuzestress’ en het uiteindelijke resultaat in de tuin zal zeker meer vol- doening geven. Groenblijvers hebben  wel  mijn voorkeur, omdat ze er in de winter óók voor je zijn en  er  is niets zo  deprimerend  als  kou, natte  sneeuw  en  een  kale  tuin, vind  ik. Overigens kun  je deze diehards zelfs in de winter nog planten, zolang het niet vriest. 

Ik ga dus voor nóg meer Sedum spectabile, die goed combineert met Hypericum calycinum (hertshooi), halfwintergroen, wél zeer vorstbestendig maar dan weer geen liefhebber van natte voeten. En dan weer wèl van een zonnige standplaats, waar hij de hele zomer getooid is met kleine gele bloemen. Laat zich in het voorjaar lekker kort knippen - dat doe ik dan zelf ook, bij de kapper.  

Heel bescheiden is mijn kleine maagdenpalm, Vinca minor. Met een hoogte van slechts 15 centimeter begrijp je niet waar dit plantje de naam 'palm' aan verdiend heeft. Het is wel een sterke plant die zich ook goed vertakt als je hem snoeit. Voor de 'onbezonnen' gebiedjes in mijn tuin grijp ik naar Pachysandra terminalis, die ook wel 'schaduwkruid' genoemd wordt. Is een (groen) blijvertje in de winter. 

Maar nu eerst sputterend door de herfst! En desnoods met een paraplu de tuin in!

Sommige  planten op  mijn lijstje  heb ik al, zoals  Sedum spectabile  en Verbena bona-riensis, maar  er is natuurlijk niets  tegen ‘meer van hetzelfde’. Integendeel. Het scheelt voor mij in mijn ‘keuzestress’ en het uiteindelijke resultaat in de tuin zal zeker meer vol- doening geven. Groenblijvers hebben  wel  mijn voorkeur, omdat ze er in de winter óók voor je zijn en  er  is niets zo  deprimerend  als  kou, natte  sneeuw  en  een  kale  tuin, vind  ik. Overigens kun  je deze diehards zelfs in de winter nog planten, zolang het niet vriest.  Ik ga dus voor nóg meer Sedum spectabile, die goed combineert met Hypericum calycinum (hertshooi), halfwintergroen, wél zeer vorstbestendig maar dan weer geen liefhebber van natte voeten. En dan weer wèl van een zonnige standplaats, waar hij de hele zomer getooid is met kleine gele bloemen. Laat zich in het voorjaar lekker kort knippen - dat doe ik dan zelf ook, bij de kapper.   Heel bescheiden is mijn kleine maagdenpalm, Vinca minor. Met een hoogte van slechts 15 centimeter begrijp je niet waar dit plantje de naam 'palm' aan verdiend heeft. Het is wel een sterke plant die zich ook goed vertakt als je hem snoeit. Voor de 'onbezonnen' gebiedjes in mijn tuin grijp ik naar Pachysandra terminalis, die ook wel 'schaduwkruid' genoemd wordt. Is een (groen) blijvertje in de winter.  Maar nu eerst sputterend door de herfst! En desnoods met een paraplu de tuin in!

Sommige  planten op  mijn lijstje  heb ik al, zoals  Sedum spectabile  en Verbena bona-riensis, maar  er is natuurlijk niets  tegen ‘meer van hetzelfde’. Integendeel. Het scheelt voor mij in mijn ‘keuzestress’ en het uiteindelijke resultaat in de tuin zal zeker meer vol- doening geven. Groenblijvers hebben  wel  mijn voorkeur, omdat ze er in de winter óók voor je zijn en  er  is niets zo  deprimerend  als  kou, natte  sneeuw  en  een  kale  tuin, vind  ik. Overigens kun  je deze diehards zelfs in de winter nog planten, zolang het niet vriest. 

Ik ga dus voor nóg meer Sedum spectabile, die goed combineert met Hypericum calycinum (hertshooi), halfwintergroen, wél zeer vorstbestendig maar dan weer geen liefhebber van natte voeten. En dan weer wèl van een zonnige standplaats, waar hij de hele zomer getooid is met kleine gele bloemen. Laat zich in het voorjaar lekker kort knippen - dat doe ik dan zelf ook, bij de kapper.  

Heel bescheiden is mijn kleine maagdenpalm, Vinca minor. Met een hoogte van slechts 15 centimeter begrijp je niet waar dit plantje de naam 'palm' aan verdiend heeft. Het is wel een sterke plant die zich ook goed vertakt als je hem snoeit. Voor de 'onbezonnen' gebiedjes in mijn tuin grijp ik naar Pachysandra terminalis, die ook wel 'schaduwkruid' genoemd wordt. Is een (groen) blijvertje in de winter. 

Maar nu eerst sputterend door de herfst! En desnoods met een paraplu de tuin in!

Sommige  planten op  mijn lijstje  heb ik al, zoals  Sedum spectabile  en Verbena bona-riensis, maar  er is natuurlijk niets  tegen ‘meer van hetzelfde’. Integendeel. Het scheelt voor mij in mijn ‘keuzestress’ en het uiteindelijke resultaat in de tuin zal zeker meer vol- doening geven. Groenblijvers hebben  wel  mijn voorkeur, omdat ze er in de winter óók voor je zijn en  er  is niets zo  deprimerend  als  kou, natte  sneeuw  en  een  kale  tuin, vind  ik. Overigens kun  je deze diehards zelfs in de winter nog planten, zolang het niet vriest. 

Ik ga dus voor nóg meer Sedum spectabile, die goed combineert met Hypericum calycinum (hertshooi), halfwintergroen, wél zeer vorstbestendig maar dan weer geen liefhebber van natte voeten. En dan weer wèl van een zonnige standplaats, waar hij de hele zomer getooid is met kleine gele bloemen. Laat zich in het voorjaar lekker kort knippen - dat doe ik dan zelf ook, bij de kapper.  

Heel bescheiden is mijn kleine maagdenpalm, Vinca minor. Met een hoogte van slechts 15 centimeter begrijp je niet waar dit plantje de naam 'palm' aan verdiend heeft. Het is wel een sterke plant die zich ook goed vertakt als je hem snoeit. Voor de 'onbezonnen' gebiedjes in mijn tuin grijp ik naar Pachysandra terminalis, die ook wel 'schaduwkruid' genoemd wordt. Is een (groen) blijvertje in de winter. 

Maar nu eerst sputterend door de herfst! En desnoods met een paraplu de tuin in!