IN TWEEDE INSTANTIE

In míjn tuin …

... heeft de februarivorst toch zijn sporen nagelaten. Als je vanachter het raam de sneeuwklokjes ziet bloeien en de krokussen doen mee, dan lijkt het allemaal wel mee te vallen. Maar een rondje door de tuin stemt in eerste instantie niet vrolijk.

Krokussen, zoals het hoort!

De chinese kamperfoelie, Lonicera nitida, ziet er wel erg dor uit: zijn dat alleen de blaadjes of hebben de takken ook de geest gegeven en moeten we van de grond af opnieuw beginnen?
Veel bladeren in de laurierstruiken zijn bruin - die zal ik er stuk voor stuk uithalen en dan komt het wel weer goed.

Het nieskruid, Helleborus, bloeit wel, maar sommige bloemen zijn gehavend en het blad ligt slap en zwart op de grond. Nu moet dat tóch weggeknipt worden, maar zo treurig heb ik het niet eerder gezien.

Onzelieveheersbeestje overleeft in
een aarbeiplantje

En de smeerwortel, Symphytum, doet voor het eerst zijn naam eer aan: het verrotte blad geeft een ‘smerig’ luchtje af. Gelukkig loopt het wél opnieuw uit.
De ligusterhaag zal nog lang doorzichtig blijven. Z’n bladknoppen, die in januari al aardig op weg waren, zijn hardhandig teruggefloten.
Mijn Sarcococca had nu een aangename geur moeten verspreiden om vroege hommels te lokken voor de bestuiving van zijn bloemetjes, maar alle blaadjes van deze groenblijver zijn geel en doen het ergste vrezen.

Lathyruszaden in wc-rolletjes!

Zwarte rolletjes zijn te zien op de plaatsen waar in het najaar de herfsttijlozen bloeien. In het voorjaar hoort hier fors groen blad te staan, wel tot in juni, waar de Colchicums hun energie uit halen. Het is maar de vraag of het onder de grond nog wel goed zit met deze vrolijke najaarsbloeiers.
Ook takken van de klimrozen, die toch wel wat kunnen hebben, zijn zwart en alle dappere blaadjes van het vorige seizoen, die normaal als estafettelopers het stokje overgeven aan hun opvolgers, zijn nu voortijdig en totaal verdord van de takken gevallen. Om te controleren of er nog leven in die takken zit, kun je even aan de bast krabben. Is het daaronder groen, dan is er weinig aan de hand. Nog even wachten met snoeien kan ook; het zal gauw genoeg duidelijk zijn welke takken echt het loodje hebben gelegd.

Voorlopig is er trouwens genoeg te doen aan opruimwerk, waarbij er gelukkig ook veel te genieten valt van planten die wél ongeschonden door het geniepige wintertje heengekomen zijn.

Jaaa! Iets nieuws!

En, even eerlijk, wat ruimte voor iets nieuws ... stemt in tweede instantie best wel vrolijk, op een rondje door de tuin!

Maart 2012